YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/29884
KARAR NO : 2014/30775
KARAR TARİHİ : 10.11.2014

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 22. İş Mahkemesi
TARİHİ : 15/07/2014
NUMARASI : 2013/960-2014/492

Hüküm süresi içinde davalı R.. H.. tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini ileri sürerek, ücret, kötüniyet tazminatı, izin, vergi iadesi, fazla çalışma, hafta ve genel tatil alacaklarını, birleşen dava ile ise kesinleşen işe iade kararı üzerine süresinde işverene başvurmasına rağmen işe başlatılmadığını ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile boşta geçen süre ücreti ve işe başlatmama tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı H..Turizm ve R.. H.., her iki dava için de husumet itirazında bulunmuş, davanın reddine karar verilmesini istemişlerdir.
Davalı B…Turizm davaya cevap vermemiştir.
Davalı B…Turizm’e ise dava dilekçesi usulüne uygun olarak tebliğ edilmemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle asıl ve birleşen davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalılardan R.. H.. tarafından temyizi üzerine Dairemizce; dava dilekçesinin usulüne uygun olarak davalı B….. Seyahat San. ve Tic. Ltd. Şti.’ye tebliğ edilerek taraf teşkili sağlandıktan ve davalının davaya diyecekleri ile delilleri tespit edildikten sonra karar verilmesi gerektiği gerekçesi ile sair yönler incelenmeksizin bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan mahkemece, dava dilekçesi usulüne uygun olarak davalı B… Seyahat San. ve Tic. Ltd. Şti.’ne tebliğ edilerek taraf teşkili sağlanmış ve davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle asıl ve birleşen davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı R.. H.. temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı R.. H..’in aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin alacaklarından davalı R.. H..’in sorumlu tutulup tutulamayacağı hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda; davacı işçinin, gerçekte H… Seyahat işçisi olmasına rağmen bu şirketin çeşitli sebeplerle kurdurduğu paravan şirketlere işletmecilik yaptırdığını ve zaman zaman o şirketler üzerinden sigortalı gösterildiğini, asıl işverenin H… Seyahat olduğunu ileri sürerek davalılar aleyhine dava açtığı ve mahkemece davalı R.. H..’ in asıl ve gerçek tek işveren olduğu, diğer davalılarla arasında muvazaalı işlemler bulunduğu kabul edilerek davalı B…Turizm dışındaki davalılar yönünden davanın kısmen kabulüne karar verildiği anlaşılmaktadır. Davacının sigortalı hizmet cetvelinin incelenmesinden; 17.07.2003 – 05.09.2003 tarihleri arasında ….. Sosyal Güvenlik Kurumu sicil numaralı dava dışı Kahraman Turizm isimli şirket üzerinden, 26.08.2004 – 05.12.2005 ve 07.01.2006- 01.06.2006 tarihleri arasında ….. Sosyal Güvenlik Kurumu sicil numaralı dava dışı Y…Turizm isimli şirket üzerinden ve 01.06.2006 – 01.11.2006 tarihleri arasında davalı B… Seyahat üzerinden sigortalı gösterildiği, iddia edilen 01.06.2002-17.07.2003 arası dönemde ise sigorta kaydının bulunmadığı sonucuna ulaşılmaktadır. Davalı R.. H.. gerçek kişi olup, Sosyal Güvenlik Kurumu kaydında görünen dava dışı şirketler ve davalı şirketlerle ne gibi bir ilişkisi olduğu tespit edilmeli ve şirketlerin nitelikleri de belirlenerek şirketlerin ortağı ya da sahibi olduğunu anlaşılması halinde de, şirketin borçlarından şahsi olarak sorumlu tutulup tutulamayacağı hususları açıklığa kavuşturulmalıdır. Davalı R.. H..’in davacıya karşı sorumlu olup olmadığı hususu yeterince aydınlatılmadan birleşen davadaki tüm alacaklardan müştereken ve müteselsilen sorumlu tutulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Fazla çalışma ücretlerinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 63. maddesinde çalışma süresi haftada en çok kırkbeş saat olarak belirtilmiştir. Ancak tarafların anlaşması ile bu normal çalışma süresinin, haftanın çalışılan günlerine günde onbir saati aşmamak şartı ile farklı şekilde dağıtılabileceği ilkesi benimsenmiştir. Kanun’un 41. maddesine göre fazla çalışma, kanunda yazılı şartlar çerçevesinde haftalık kırkbeş saati aşan çalışmalar olup, 63. madde hükmüne göre denkleştirme esasının uygulandığı hallerde, işçinin haftalık çalışma süresi, normal haftalık iş süresini aşmamak şartı ile bazı haftalarda toplam kırkbeş saati aşsa dahi bu çalışmalar fazla çalışma sayılmaz.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Dairemizin yerleşik uygulamasına göre, bir işçinin günde en fazla fiilen ondört saat çalışabileceğinin kabulü gerekir. Bu durumda yirmidört saat çalışıp yirmidört saat dinlenme usulüyle yapılan çalışmalarda bir hafta üç gün, diğer hafta ise dört gün çalışma yapılacağından, yukarıda bahsedilen 63. madde hükmü gereğince, haftalık normal çalışma süresi dolmamış olsa dahi günlük onbir saati aşan çalışmalar fazla çalışma sayılması sebebiyle, bu çalışma sisteminde işçi ilk bir hafta (3×3=) 9 saat, takip eden hafta ise (4×3=) 12 saat fazla çalışma yapmış sayılmalıdır.
Somut olayda; dosya kapsamından anlaşıldığı üzere davacı yirmidört saat çalışma, yirmidört saat dinlenme esasına göre davalı işyerinde servis amiri olarak çalışmış olup, fazla çalışma ücreti belirlenirken yukarıdaki ilke kararı doğrultusunda hesaplama yapılması gerekirken, hükme esas alınan bilirkişi raporunda; haftada onsekiz fazla çalışma yapabileceğinin kabulü ile fazla çalışma ücreti hesabı yapılması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 10.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.