Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/29556 E. 2014/30286 K. 04.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/29556
KARAR NO : 2014/30286
KARAR TARİHİ : 04.11.2014

MAHKEMESİ : ANKARA 12. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 03/07/2014
NUMARASI : 2013/645-2014/553

Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan işverence feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin, aylık ücret, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Y.. İnşaat Tic. Ltd. Şti vekili, davacının kendisine ödenen ücret miktarını beğenmeyerek işten ayrıldığını, hakkında devamsızlık tutanağı düzenlenerek iş sözleşmesinin haklı sebeple feshedildiğini, davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanmadığını, sair ödenmemiş işçilik alacaklarının ise bulunmadığını ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Davalı O.. B.. San. ve Tic. Ltd. Şti. vekili, davalının diğer davalı şirketin işçisi olduğunu, müvekkili şirket ile diğer davalı arasında imzalanan sözleşme gereğince, diğer davalı şirketin, müvekkili şirketin ürettiği betonun taşınması işini yaptığını, müvekkilinin asıl işveren konumunda olmayıp, işçilik hak ve alacaklarından sorumluluğu bulunmadığını ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyulmasına karar verilerek yapılan yargılama sonucunda, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, davacının fazla çalışma ücreti alacağının hesaplanması noktasında uyuşmazlık vardır.
Somut olayda, işçinin fiilen yaptığı işin niteliği de nazara alınarak, taraf şahitlerinin beyanları ve dosya kapsamındaki deliller birlikte değerlendirildiğinde, davacının haftalık onsekiz saat fazla çalışma yaptığının kabulü dosya içeriğine uygun düşecektir. Anılan sebeple, fazla çalışma ücreti haftalık onsekiz saat üzerinden hesaplanmalı ve yüzde otuz oranından az olmamak üzere takdiri indirim de uygulanarak hüküm altına alınmalıdır. Yazılı şekilde kabulle sonuca gidilmesi hatalı olmuştur.
3- Davacı vekilince dosyaya sunulan 13.01.2014 havale tarihli dilekçeyle, bozmadan sonra yapılan yargılamada davanın ıslah edilemediği gerekçesi ileri sürülerek, eldeki dava kapsamında değerlendirilmesi ve yeni bir dava dilekçesi olarak kabul edilmesi istemiyle, ek fazla çalışma ücreti talebinde bulunulmuştur. Mahkemece söz konusu talep dava kapsamında hüküm altına alınmış ise de, gerek 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nda, gerekse de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nda, belirtili şekilde uygulamayla talebin artırılmasına imkan veren bir düzenlemenin olmadığının nazara alınmaması hatalı olmuştur. Söz konusu dilekçe talebi hakkında, usulüne uygun şekilde açılmış bir dava bulunmadığından karar verilmesine yer olmadığına karar verilmelidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.