YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/29003
KARAR NO : 2016/2092
KARAR TARİHİ : 26.01.2016

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı farkı, yurt dışı görev harcırahı, ücret zammı, yıllık izin, harçlık ücreti, aile, çocuk, kırtasiye, yemek, kurban bayramı, yakacak, ramazan, temizlik yardımı, sorumluluk zammı, koruyucu elbise zammı, akdi ikramiye alacağı, ilave tediye, fazla mesai, haftasonu çalışma ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı belediyede çeşitli işlerde çalıştığını, müvekkilinin 04.10.2001 tarihinden itibaren sendikalı olduğunu, toplu iş sözleşmesinden kaynaklanan ayni, nakdi ve sosyal hakların müvekkiline ödenmediğini, 18.03.2009 ve önceki tarihli toplu iş sözleşmeleri gereğince alınması gereken ayni, nakdi ve sosyal haklardan kaynaklanan alacakların davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının yıllık izin alacağı olup olmadığı uyuşmazlık konusudur.
Mülga 1475 sayılı İş Kanunu’nun 49. maddeye göre hizmet süresi; bir yıldan beş yıla kadar olanların yılda oniki gün, beş yıldan fazla ve onbeş yıldan az olanların yılda onsekiz gün, yıllık izin hakkı doğmaktadır. Buna göre davacının mülga 1475 sayılı İş Kanunu döneminde hak kazandığı izin süresi doksanaltı gün, 2003 yılından sonra toplu iş sözleşmesi hükümlerine hak kazandığı yıllık izin süresi yüzdoksanbeş gün olup toplam izin hakkının ikiyüzdoksanbir gün olduğu anlaşılmakla yıllık izin süresinin üçyüzbir gün olarak hesaplanması hatalı olup bozma sebebidir.
Mahkemece davalı tarafça sunulan yıllık izne ilişkin belgeler nazara alınmamıştır. Davalı işverenliğin kamu kurumu olma niteliği de nazara alınarak söz konusu izin talep belgeleri değerlendirilerek sonuca gidilmesi gerekirken aksi hüküm tesisi hatalıdır.
3-Kurban bayramı yardımı yönünden ise, davalı tarafça sunulan imzasız ek bordrolarda söz konusu yardıma ilişkin tahakkuklar bulunduğu ve bu tahakkukların banka kanalıyla yatırıldığı görülmektedir, bu husus değerlendirilmeden hüküm tesisi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Öte yandan, dosya kapsamına göre yakacak yardımı hesaplanmasına ve hesaplanan bu miktarın hüküm kısmında yakacak yardımı yerine yemek yardımı adıyla yer almasının mahallinde düzeltilebilir, maddi hataya dayandığı anlaşılmakla bu husus bozma sebebi yapılmamıştır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.