YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/27893
KARAR NO : 2015/31048
KARAR TARİHİ : 23.11.2015

MAHKEMESİ : İmranlı Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 30/01/2014
NUMARASI : 2012/46-2014/19

DAVA : Davacı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile ilave tediye alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin toplu iş sözleşmesi uyarınca ödenmesi gereken fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ve ilave tediye alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda, dosya kapsamında bulunan toplu iş sözleşmesinin 18. maddesine göre, işyerinde haftalık çalışma süresi 48 saat olarak belirlenmiştir. Taraf tanıklarının beyanlarından da, işyerinde haftanın altı günü, bir saat ara dinlenmesi düşüldükten sonra günde sekiz saat ve haftada 48 saat çalışıldığı anlaşılmaktadır. Bu itibarla, davacının haftada üç saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek hüküm kurulması gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 23.11.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.