YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/27747
KARAR NO : 2016/375
KARAR TARİHİ : 12.01.2016

Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : Aksaray İş Mahkemesi
TARİHİ : 03/07/2014
NUMARASI : 2012/157-2014/230

DAVA : Davacı, fazla çalışma ücreti, yemek bedeli, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile yemek bedeli alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının yirmidört saat çalışma, kırksekiz saat dinlenme usulüyle çalıştığının ve işin niteliğine göre yirmidört saatlik çalışmanın ondört saatlik kısmının fiili çalışma sayılması gerektiğinin kabul edilmesi isabetlidir. Ancak bu çalışma şeklinde, işçi birinci hafta üç gün, ikinci ve üçüncü haftalarda ikişer gün, dördüncü haftada ise üç gün çalışacağından, ilk hafta (3×3=) dokuz saat, ikinci ve üçüncü haftalarda (2×3=) altışar saat, dördüncü hafta ise yine (3×3=) dokuz saat fazla çalışmış sayılacaktır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, bu hususun gözardı edilerek, davacının her hafta dokuz saat fazla çalışma yapmış olduğunun kabul edilmesi hatalıdır.
3-Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücretleri hesaplamasında, izin ve rapor sürelerinin dışlanmaması hatalı olmuştur. İzin ve rapor süreleri dışlanarak söz konusu ücret alacakları hesaplanmalı, ardından şimdiki gibi indirim uygulanmalı ve sonuca gidilmelidir.
4-Mahkemece, davalı vekili tarafından süresinde ileri sürülen ıslaha karşı zamanaşımı savunmasının değerlendirilmeden karar verilmesi bir diğer hatalı yöndür.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.