YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/27183
KARAR NO : 2016/579
KARAR TARİHİ : 14.01.2016
Y A R G I T A Y İ L A M I
MAHKEMESİ : Fethiye 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 16/04/2014
NUMARASI : 2010/39-2014/436
DAVA : Davacı, icra takibine yapılan itirazın iptali ile icra, inkar tazminatının ödetilmesine arar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, davanın reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı T. İ. K. Genel Müdürlüğü vekili, davalı şirketin 2003 yılı 8.9 ve 10 aylara ait aylık işgücü çizelgesi özürlü, eski hükümlü ve terör mağduru çalıştırma zorunluluğuna aykırı hareket ettiğini ve şirkete 26.548,59 TL idari para cezası uygulandığını, idari para cezasının tahsili için Fethiye 2.İcra Müdürlüğünün 2008/648 esas sayılı icra dosyası takip yapıldığını, ödeme emrine davalı tarafından haksız şekilde itiraz edildiğini ileri sürerek itirazın iptali ile takibin devamına ve %40 icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı şirket vekili ise, Muğla İdare Mahkemesi 2007/2399 esas sayılı iptal davasında görevsizlik kararı vermesi üzerine görevli Muğla Sulh Ceza mahkemesinde para cezasının iptali istemi ile dava açtıklarını, soruşturma zamanaşımı süresinini geçirilmesi sebebi ile idari para cezasının kaldırıldığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, itirazın iptaline konu olan idari para cezasının sulh ceza mahkeme kararı ile ortadan kaldırılmasına karar verildiği, kararın kesinleştiği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, davacı vekili temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Uyuşmazlık, taraflar arasındaki ilişkinin 4857 sayılı İş Kanunu kapsamında değerlendirilip değerlendirilemeyeceği ve bu bağlamda iş mahkemesinin görevi noktasında toplanmaktadır.
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 1. maddesine göre iş mahkemelerinin görevi, 4857 sayılı Kanun’a göre işçi sayılan kimselerle işveren veya işveren vekilleri arasında iş sözleşmesinden veya 4857 sayılı Kanun’a dayanan her türlü hak iddialarından doğan hukuk uyuşmazlıklarının çözülmesidir. İşçi sıfatını taşımayan kişinin talepleriyle ilgili davanın, iş mahkemesi yerine genel görevli mahkemelerde görülmesi gerekir.
Görev konusu kamu düzenine ilişkin olup mahkemece kendiliğinden dikkate alınmalıdır.
Somut olayda taraflar arasında işçi ve işveren ilişkisi bulunmamaktadır. Davaya konu istek; idare tarafından davalıya verilen idari para cezasının tahsiline ilişkindir. 4904 sayılı T. İ. Kurumu Kanunu’nun 20/son maddesi idari para cezalarının genel esaslara göre tahsil edileceğini düzenlemiştir. Buna göre uyuşmazlığın çözüm yeri yukarıda açıklanan hukuki olgular dikkate alındığında İş Mahkemesi olmayıp, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 2. maddesi gereğince genel mahkeme olan Asliye Hukuk Mahkemesidir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 23.06.2010 tarihli ve 2010/9-314 esas, 2010/342 karar sayılı kararı da bu doğrultudadır. Mahkemece görevsizlik kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde işin esasına girilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, 14.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.