YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/27131
KARAR NO : 2014/31048
KARAR TARİHİ : 11.11.2014

MAHKEMESİ : Bursa 6. İş Mahkemesi
TARİHİ : 05/02/2013
NUMARASI : 2011/270-2013/25

Hüküm süresi içinde davalı S.. B.. avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı işçi, emeklilik sebebiyle iş sözleşmesini feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile fazla çalışma ücreti alacağı istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalılardan S.. B.. temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalılardan S.. B..nın aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Fazla çalışma süresi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 63. maddesinde, çalışma süresi haftada en çok kırkbeş saat olarak belirtilmiş, devamında tarafların anlaşması ile haftalık normal çalışma süresi işyerlerinde haftanın çalışılan günlerine, günde onbir saati aşmamak şartı ile farklı şekilde dağıtılabileceği ifade edilmiştir.
Aynı Kanun’un 41. maddesine göre fazla çalışma, haftalık kırkbeş saati aşan çalışmalardır. 63. madde hükmüne göre denkleştirme esasının uygulandığı hallerde, işyerinin haftalık çalışma süresi, normal haftalık iş süresini aşmamak şartı ile bazı haftalarda toplam kırkbeş saati aşsa dahi bu çalışmalar fazla çalışma sayılmaz.
Davacı işçinin günde ortalama altı saatlik bir uyku ihtiyacı bulunduğu kuşkusuzdur. Öte yandan, dört saatlik bir sürede özel ihtiyaçları için gereklidir. 05.04.2006 tarihli 9-107/144 karar sayılı Yargıtay Hukuk Genel Kurul Kararında da aynı olgu paylaşılmıştır.
4857 sayılı Kanun’a göre, günlük ondört saat çalışıldığı varsayılarak haftalık 45 saat ölçütü doğrultusunda hesaplamaya gidilmelidir.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, yirmidört saatlik çalışmada ara dinlenmesi üç saat kabul edilerek fazla çalışma ücreti alacağı hesaplanması yoluna gidilmiştir. Bu durumda, yirmidört saatlik çalışma sürelerinde, günlük ondört saat çalışıldığı, üç saat fazla çalışma yapıldığı varsayılarak hesaplamaya gidilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, 11.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.