Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/26979 E. 2016/1086 K. 19.01.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/26979
KARAR NO : 2016/1086
KARAR TARİHİ : 19.01.2016

Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : Muş 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 23/06/2014
NUMARASI : 2012/40-2014/561

DAVA : Davacı, yıllık izin ücreti ile fazla çalışma ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin feshinde kullanmadığı 2011 yılı izninin ücretinin ve yaptığı fazla çalışmaların karşılığının ödenmediğini ileri sürerek, izin ve fazla çalışma alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının hak kazandığı tüm izinlerin kullandırıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında uyuşmazlık, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
Somut olayda; davacı vekili dava dilekçesinde davacının 2011 yılı izninin kullandırılmadığını ileri sürerek, izin alacağı talebinde bulunmuştur. Davacının işe başladığı tarih 01.04.1993 olup, 1993 yılı iznine 01.04.1994 tarihinde hak kazanacağı tartışmasızdır. Bu durumda 2011 yılı iznine de 01.04.2012 tarihinde hak kazanacaktır. Davacının iş sözleşmesi 26.01.2012 tarihinde feshedilmiş olduğundan, henüz 2011 yılı iznine hak kazanmadan çalışması son bulmuştur. İmzasız olmasına rağmen davacı tarafından itiraza uğramayan izin defterinde de davacının en son 2010 yılı iznini 11.10.2010-03.11.2010 ile 23.12.2010-03.01.2012 tarihleri arasında kullandığına dair kayıt bulunmaktadır. Kaldı ki davacının önceki dönemler bakımından izin alacağı talebi de yoktur. Davacının 2011 yılı iznine hak kazanmamış olduğu anlaşıldığından, izin alacağı talebinin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 19.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.