YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/26612
KARAR NO : 2014/27254
KARAR TARİHİ : 13.10.2014

MAHKEMESİ : İzmir 10. İş Mahkemesi
TARİHİ : 10/07/2014
NUMARASI : 2013/606-2014/367

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile izin ve fazla çalışma alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, ihale makamı olup davacının alacaklarından sorumlu olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı Bakanlık tarafından temyizi üzerine Dairemizce sair temyiz itirazlarının reddine karar verilerek; fazla çalışma alacağı yönünden araştırmaya yönelik bozma yapılmıştır.
Bozmaya uyan mahkemece; bozma gerekleri yerine getirilerek ve toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda; davacının fazla çalışma talebi, çalışma şekline ilişkin işyeri kaydı bulunmadığından şahit anlatımlarına göre hesaplanıp hüküm altına alınmıştır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda; davacının, 01.01.2008-01.01.2012 tarihleri arasında haftanın altı günü 09:00-21:00 saatleri arasında çalıştığı ve 01.01.2012 -29.04.2012 tarihleri arasında üç vardiya halinde haftanın altı günü 23:00 – 08:00, 05:00 – 14:00, 12:00 – 21:00 saatleri arasında dönüşümlü olarak çalıştığının kabulünde bir isabetsizlik yok ise de; ilk dönem çalışmasında haftada yirmi bir saatten , ikinci dönem çalışmasında ise haftada dokuz saatten fazla çalışma hesaplanması doğru olmamıştır. Zira 01.01.2008-01.01.2012 tarihleri arasında davacı günde on iki saat çalışmış olup, günde onbir saati aşan çalışmalardan birbuçuk saat ara dinlenmesi düşülmesi gerektiğinden bu dönem çalışmasında haftada onsekiz saat; 01.01.2008-29.04.2012 tarihleri arasındaki ikinci dönem çalışmasında ise günde dokuz saat çalışmış olup bir saat ara dinlenmesinin düşülmesi ile haftada üç saat fazla çalışma yaptığı anlaşılmaktadır. Davacının 01.01.2008- 01.01.2012 tarihleri arasında haftada on sekiz saat, 01.01.2012-29.04.2012 tarihleri arasında ise haftada üç saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek fazla çalışma alacağı hesaplanıp hüküm altına alınmalıdır. Hatalı hesaplama içeren bilirkişi raporu esas alınarak sonuca gidilmesi isabetsiz olup, kararın bu yönden bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, 13.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.