Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/26597 E. 2015/30420 K. 09.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/26597
KARAR NO : 2015/30420
KARAR TARİHİ : 09.11.2015

MAHKEMESİ : Ankara 18. İş Mahkemesi
TARİHİ : 23/05/2014
NUMARASI : 2012/360-2014/386

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının, davalı şirketlerde garson olarak görev yaptığını, alacaklarını alamadığı için iş sözleşmesini feshettiğini, işçilik alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin istek konusu süre içinde fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücreti isteklerinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Fazla çalışmaların, hafta tatili ve usulal bayram ve genel tatil çalışmalarında çalışma sürelerine göre %30’dan aşağı olmamak üzere indirim yapılması gerektiği Yargıtay’ca son yıllarda istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak fazla çalışmanın takdiri delil niteliğindeki tanık anlatımları yerine, yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilememektedir.
Dosya içeriğine göre davacının fazla çalışma hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil alacağı tanık anlatımlarına göre hesaplanmış olup, mahkemece indirim yapılmamıştır. Söz konusu alacaklardan %30’dan aşağı olmamak üzere uygun bir indirim yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi de hatalı olup bozma nedenidir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 09.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.