YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/26437
KARAR NO : 2014/30671
KARAR TARİHİ : 06.11.2014
MAHKEMESİ : Yerköy Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 06/03/2013
NUMARASI : 2011/198-2013/186
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin çalıştığı işyerinde ücretsiz izin uygulaması olduğunu, davalının davacı işçiyi rızası hilafına ücretsiz izne çıkardığını, ancak işverence işe başlatılmamak suretiyle iş sözleşmesinin haksız şekilde feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai, yıllık izin, ulusal bayram genel tatil, ücret ve hafta tatiline ilişkin alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının kendi rızası ile ücretsiz izne ayrıldığını, izin bitiminde işe başlamaması sebebiyle iş sözleşmesinin işçi tarafından feshedildiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının aylık ücret miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Mahkemece hükme esas alman bilirkişi raporunda tazminat ve diğer alacaklara esas ücret belirlenirken bu yönde işyeri uygulaması ispatlanamadığı halde asgari ücret üzerine yemek ve ulaşım bedeli eklendiği anlaşılmaktadır.
Bu sebeple, davacının asgari ücret mukabilinde çalıştığı kabul edilerek tazminat ve diğer ücretlerin buna göre hesaplanması gerekirken, talep aşılarak fazla miktarda ücret hesaplanması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
3-Fazla çalışma ücretlerinin hesabı yönünden taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Bilirkişi raporunda çalışma süresinin fazlalığına göre her yıl yoğun ve yoğun olmayan dönem şeklinde ayrıma tabi tutulmuştur, Raporda yoğun olmayan dönemde fazla mesai yapılmadığı, yoğun çalışılan dönemin ise 1 Nisan-1 Eylül arasını kapsadığı kabul edilmiştir.
Diğer taraftan, bu tarihler arasında çalışılan dönemlerde haftanın iki günü 08:00-20:00 arası, haftanın üç günü 08:00-22:00 arası,Cumartesi günleri ise 08.00-18.15 arası çalışıldığı kabul edilerek haftalık yirmibir saat fazla çalışma süresi tespit edilmiş ise de, belirtilen sürelerde fazla mesai yapıldığı gerçekçi olmadığından, davacının yoğun çalışılan 1 Nisan-1 Eylül döneminde çalıştığı tespit edilen sürelerde haftanın altı günü, günlük üç saat fazla mesai yaptığının kabulüne göre hesaplama yapılarak, tespit edilen fazla mesai alacağı üzerinden hakkaniyet indirimi de yapılmak suretiyle hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 06.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.