Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/26235 E. 2014/27326 K. 13.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/26235
KARAR NO : 2014/27326
KARAR TARİHİ : 13.10.2014

MAHKEMESİ : Kayseri 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 14/05/2013
NUMARASI : 2012/33-2013/264

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin 13.11.2008-30.12.2011 tarihleri arasında davalı işyerinde servis şoförü olarak çalıştığını, fazla mesai yaptığı halde ücretlerinin ödenmediğini, iş sözleşmesinin davalı tarafından haksız olarak feshedildiğini beyanla kendisine ödenmeyen kıdem ve ihbar tazminatı, genel tatil, fazla çalışma ve yıllık ücretli izin alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesine haklı sebebe dayanarak son verildiğini, davacının 19.12.2011 tarihinde haber vermeden işyerini terk ettiğini, alınan savunmasında, “izin istedim verilmemesi üzerine ben de gittim” şeklinde devamsızlığını ikrar ettiğini, ayrıca başka işyerinde de şoför olarak çalıştığını, davacının tüm alacaklarının kendisine ödendiğini, izinlerinin kullandırıldığını, bu sebeple haksız ve yersiz açılan davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporu dikkate alınarak davacının kıdem ve ihbar tazminatları, fazla mesai, yıllık ücretli izin ve genel tatil ücreti alacaklarının kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin Eylül 2009- Haziran 2010 döneminde yaptığı kabul edilen fazla mesai konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla mesai yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen söz konusu alacakların ödendiği varsayılır.
Fazla mesainin ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla mesai olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla mesainin yazılı delil ya da şahitle ispatı imkan dahilindedir.
Davacı işçi, 13.11.2008-30.12.2011 tarihleri arasında davalı işyerinde servis şoförü olarak çalıştığını, 2009-2010 futbol sezonunda, bir yıl süre ile haftada bir gün saat 18:00-24:00 saatleri arası stadyuma güvenlik görevlilerini taşıması sebebiyle fazla mesai yaptığını ileri sürmüş, davalı ise dava dışı K.. Kulübü’ne verilen güvenlik hizmeti sebebiyle futbol sezonu süresince üç, dört defa yapılan gece maçları dışında gece servisle taşıma yapılmadığını savunmuştur. Mahkemece hükme esas teşkil eden bilirkişi raporunda şahit beyanlarına göre, davacının maç dönemi kabul edilen Eylül 2009 – Haziran 2010 ayları arası, stadyuma güvenlik görevlilerini taşıması gözetilerek haftada bir gün dört saat daha fazla çalıştığı ve haftalık yirmi iki saat fazla mesai yaptığı kabul edilmiştir.
Tüm dosya kapsamından davacının stadyuma güvenlik görevlisi taşıdığını iddia ettiği saatler ve davalı işverence, anılan taşıma işinin gece maçı oynanan haftalarda yapıldığı şeklindeki kabulü birlikte değerlendirildiğinde, davacının tüm futbol sezon boyunca haftada bir gün dört saat daha fazla çalıştığı kabulü isabetsiz olup, çalışmanın yapıldığı stadyumda, Eylül 2009-Haziran 2010 ayları arası, gece maçı yapılan haftalar, resmi kurumlardan sorularak, sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.