YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/26036
KARAR NO : 2016/139
KARAR TARİHİ : 11.01.2016

Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : Alaşehir 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 04/06/2014
NUMARASI : 2011/162-2014/285

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil, ücret ile hafta tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin müvekkilinin davalı işveren tarafından 4857 sayılı yasadan doğan alacaklarının ödenmemesi üzerine iş sözleşmesini haklı nedenle olmak üzere tek taraflı feshettiğini, kıdem tazminatı, ücret, yıllık izin, fazla mesai, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, dava dilekçesinde belirtildiği üzere davacının 4857 Sayılı yasadan doğan alacaklarının ödenmemesi gibi bir durumun söz konusu olmadığını, davanın haksız olduğunu, bu nedenlerle davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iddia ettiği çalışma süreleri arasında sürekli ve kesintisiz şekilde davalı işyerinde çalıştığının kabulü ile ödenmeyen işçilik alacakları sebebiyle iş sözleşmesinin davacı işçi tarafından haklı nedenle feshedildiği ve kıdem tazminatı ile ücret, yıllık izin, fazla mesai, hafta tatili, ve genel tatil ücreti alacaklarının davacıya ödenmesi yönünde karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının davalı işyerindeki çalışma şekli ve süresi taraflar arasında anlaşmazlık konusudur. Davacı, 19 Haziran 2006- 22 Ekim 2010 yılları arasında davalı işyerinde devamlı nitelikte ve kesintisiz şekilde çalıştığını ileri sürmüş, davalı taraf ise iddia edildiği gibi bir çalışma ilişkisinin olmadığını, yoğun dönemlerde geçici olarak kısa sürelerle çalıştığını savunmuş, mahkeme davacı tanık beyanları doğrultusunda bilirkişi raporundan tespit edilen 19.06.2006-22.10.2010 tarihleri arasında kesintisiz çalıştığı ve toplam hizmet süresinin 4 yıl 4 ay 3 gün olduğu kabulü ile talepleri hüküm altına almıştır.
Dosya kapsamından davacı tanıklarının davalıya karşı husumetli oldukları, benzer alacak davalarının bulunduğu, davacının iddia ettiği süre boyunca çalıştığını yeterli ve inandırıcı deliller ile ispatlayamadığı, ayrıca hizmet tespit davası yoluyla çalışmalarını kanıtlama yoluna gitmediği görülmekle sigorta kaydında gözükmeyen ve davalının kabulünde olmayan süreler yönünden davanın reddi gerekirken kabulü hatalı olmuş ve bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 11.01.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.