YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/25873
KARAR NO : 2016/547
KARAR TARİHİ : 14.01.2016

Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : 19. İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili davacının, davalıya ait işyerinde çalıştığını, iş sözleşmesinin emeklilik sebebiyle sona erdiğini, Türkiye Sağlık İşçileri Sendikası üyesi olduğunu, yürürlükteki Toplu İş Sözleşmelerinin 33. maddeleri ile işçilere yılda bir ay yıllık ücretli izin kullandırılacağının düzenlendiğini, işverene 26.04.2012 tarihli dilekçe ile başvurarak yıllık izin ücretlerinin ödenmesini talep ettiğini ancak ödeme yapılmadığını ileri sürerek, yıllık izin ücreti alacağının faizi ile birlike davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, zamanaşımı def’inde bulunarak, davacının yıllık izinlerini çalışma süresi içinde kullandığını, iş yeri kayıtlarını sunduklarını belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, dosya içeriği ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar kanuni süresi içinde taraflarca temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
Davalı Sağlık Bakanlığının harç giderlerinden sorumlu tutulmasının doğru olup olmadığı ve davacı yararına hükmedilen avukatlık ücreti miktarının doğru belirlenip belirlenmediği konularında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 12. maddesinde, “(1) Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla, Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. (2) Ancak hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez.” hükmü düzenlenmiştir.
Somut olayda, dava iş mahkemesinde görülmüştür. Kabul kararı verilen miktar üzerinden hesaplanan avukatlık ücreti tarifenin üçüncü kısmına göre hesaplandığında tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretin altında kalmıştır. Bu durumda, yukarıda anılan kanuni düzenlemeye göre, davalı yararına 1.500,00 TL maktu avukatlık ücretine hükmedilmesi gerekirken 702,00 TL avukatlık ücretine hükmedilmesi hatalı olmuştur.
Ayrıca, 492 sayılı Harçlar Kanunun 13/j. bendinde genel bütçeye dahil idarelerin yargı harçlarından muaf olacağı düzenlenmiştir. Mahkemece, davalı Sağlık Bakanlığının harçtan muaf olduğu gözetilmeden, başvurma ve peşin harçtan sorumlu tutulması usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle hüküm fıkrasının avukatlık ücretine dair 2. bendi ile harç giderlerine dair 1. bendinin silinerek yerlerine,
“1- Davalı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, peşin yatırılan harcın talep halinde davacıya iadesine,
2-Davacı kendini vekille temsil ettirdiğinden hüküm tarihinde yürürlükte bulunan avukatlık ücret tarifesi uyarınca 1.500.00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde ilgiliye iadesine, 14.01.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.