Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/25702 E. 2014/33764 K. 01.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/25702
KARAR NO : 2014/33764
KARAR TARİHİ : 01.12.2014

MAHKEMESİ : Ağrı 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/06/2013
NUMARASI : 2012/777-2013/311

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, fazla çalışma, genel tatil ve izin alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Islaha karşı zamanaşımı def’in süresinde olup olmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda; davacı vekilinin ıslah dilekçesinin 30.05.2013 tarihli celsede mahkemeye sunulduğu, ıslah dilekçesinin bu celsede okunarak dosyasına konulduğu, duruşma zaptında dilekçenin bir suretinin davalı vekiline elden tebliğ edildiğine dair kayıt bulunmasa da, bu tarihten önce davalı vekiline tebliğ edildiğine ilişkin bir tebligat evrakı da bulunmadığı; davalı tarafından 13.06.2013 tarihinde ıslaha karşı zamanaşımı def’inde bulunduğu anlaşılmaktadır. Davalı vekili 30.05.2013 tarihli celsede ıslah dilekçesinden haberdar olduğuna göre kanuni iki haftalık süre içerisinde ıslaha karşı zamanaşımı def’inde bulunmuş olup, mahkemece zamanaşımı def’i dikkate alınmadan karar verilmesi isabetli olmamıştır. Bilirkişiden ek rapor aldırılarak ıslaha karşı zamanaşımı def’i değerlendirilmeli ve sonucuna göre karar verilmelidir. Bu yön gözetilmeden hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 01.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.