YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/25166
KARAR NO : 2014/34655
KARAR TARİHİ : 08.12.2014
MAHKEMESİ : Gaziantep 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 25/06/2013
NUMARASI : 2009/1061-2013/489
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde elektrikçi ustası olarak 01.06.1996 tarihinden 12.10.2009 tarihine kadar kesintisiz çalıştığını, iş sözleşmesinin, iş şartlarının ağırlaştırılması üzerine davacı tarafından haklı sebeple feshedildiğini beyanla ödenmeyen kıdem tazminatı, ücret, yıllık ücretli izin, fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin mazeretsiz devamsızlık yapması üzerine davalı işveren tarafından haklı sebeple feshedildiğini, müvekkili şirkette üç vardiya şeklinde günde sekiz saat üzerinden çalışıldığını ve fazla mesai yapılmadığını, dava konusu taleplerin haksız olduğunu beyanla davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, dava konusu kıdem tazminatı, ücret, fazla mesai, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacağı taleplerinin kısmen kabulüne, yıllık ücretli izin alacağı talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda, davacı işçinin, davalının Türkiye’de bulunan iş yerinde haftada altı gün 07:00-19:00 ya da 19:00-07:00 saatleri arası, Suriye’de bulunan iş yerinde ise ayda iki haftada yedi gün çalıştığını iddia ettiği, davalı işvereninse davacının fazla mesai alacağı olmadığını savunduğu, alınan bilirkişi raporunda davacı şahit beyanlarına göre davacının Türkiye’de geçen çalışma döneminde haftada altı gün, günde on iki saat çalışarak, günlük yarım saat ara dinlenme sonrası haftada on sekiz saat fazla mesai yaptığı, Suriye’de geçen çalışma döneminde ise haftanın altı günü, günde on saat, günlük yarım saat ara dinlenme sonrası haftalık oniki saat fazla çalışma yaptığı kabulüne göre hesaplama yapıldığı, mahkemece bilirkişi raporuna itibar edilerek, 1/3 takdiri indirim yapılması sonrası davacının hesaplanan fazla mesai alacağının kabulüne karar verildiği anlaşılmıştır.
Davacının Türkiye’de geçen çalışma dönemindeki fazla mesai alacağı hakkında emsal işçinin dosyasında, (Gaziantep 2. İş Mahkemesi 2008/846 esas ve 2014/435 karar sayılı dosyası, 16.10.2009 tarihli celsede), şahit olarak dinlendiği esnada, fazla mesai ücretini aldığını ifade ettiği anlaşılmış olup bu ifade yönünden davacı asilin beyanı alınarak ve mahkeme huzurunda vermiş olduğu beyanın kendisini bağlayacağı düşünülerek sonucuna göre değerlendirme yapılmalıdır.
3-Taraflar arasında ara dinlenmesi süresi konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
İşçinin günlük iş süresi içinde kesintisiz olarak hiç ara vermeden çalışması beklenemez. Gün içinde işçinin yemek, çay, sigara gibi ihtiyaçlar sebebiyle ya da dinlenmek için belli bir zamana ihtiyacı vardır.
Ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanunu’nun 68. maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az on beş dakika, dört saatten fazla ve yedi buçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedi buçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedi buçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. Bu durumda günde on bir saate kadar olan (on bir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, on bir saatten fazla çalışmalarda ise en az bir buçuk saat olarak verilmelidir.
Tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde, davacının Suriye’de geçen çalışma dönemine ilişkin fazla mesai süresi hesabında, günlük yarım saat ara dinlenme kabulü isabetsiz olup davacının Suriye’de geçen çalışmaları yönünden hesaplanacak fazla mesai alacağı, yukarıda belirtilen ilkeler çerçevesinde belirlenecek ara dinlenme süresi kabulü ile hesap edilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
4-Davalı tarafından ibraz edilen ve davacıya kıdem avansı adı altında bir kısım ödeme yapıldığına dair belgenin değerlendirilmemesi yerinde olmamıştır. Söz konusu belge hakkında davacı tarafından imzaya itiraz edildiği gözetilerek, bu konuda yaptırılacak imza incelemesi sonucunda imzanın davacıya ait olduğunun anlaşılması halinde belge makbuz olarak değerlendirilmeli ve bu ödemeye fesih tarihine kadar kanuni faiz işletilerek hesaplanan kıdem tazminatından mahsup edilmelidir. Yazılı şekilde eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 08.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.