YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/25029
KARAR NO : 2014/26999
KARAR TARİHİ : 02.10.2014
MAHKEMESİ : Bursa 6. İş Mahkemesi
TARİHİ : 21/02/2013
NUMARASI : 2011/1363-2013/127
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili davacının iş sözleşmesinin haklı feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, fazla mesai, yıllık izin ve resmi ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinin davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, davacının taleplerinin yerinde olmadığını ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, isteklerin dosyadaki delillere ve bilirkişi raporundaki hesaplamalara göre kabulüne karar verilmiştir
Karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışma alacağının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin Fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda tesisat ustası olarak çalışan davacının gösterdiği şahitlerinin beyanları değerlendirilerek haftanın altı gününde kış aylarında saat 08:00-19:00 arası, yaz aylarında ise haftada dört gün saat 08:00-19:00 arası, diğer iki gün ise saat 08:00-21:00 arası çalışma kabul edilerek fazla çalışma ücreti hesabı yapılmıştır. Ancak davacı şahitlerinin birinin davacının babası olması ve diğer davacı şahidinin saat 21:00’e kadar bir çalışmadan bahsetmemesi, davalı şahit beyanları ile aralarında giderilmesi güç çelişki bulunması karşısında dosya kapsamına, yapılan işin niteliğine göre kış ve yaz ayrımı yapılmadan haftada altı gün saat 08:00-19:00 arası çalışma kabul edilerek fazla çalışma ücretinin belirlenmesi daha uygun olacaktır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.