YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/24993
KARAR NO : 2014/35155
KARAR TARİHİ : 10.12.2014

MAHKEMESİ : Bursa 6. İş Mahkemesi
TARİHİ : 24/04/2013
NUMARASI : 2011/1407-2013/218

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı bir sebep olmaksızın feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışma olduğunun ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle iş yerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır. Fazla çalışma olduğu yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir.
Dosya kapsamından davacının, davalıya ait işyerinde 06.07.2001-21.01.2008 tarihleri arasında satış ve pazarlama sorumlusu olarak çalıştığı anlaşılmaktadır. Davacı çalıştığı süre içerisinde fazla çalışma yaptığı iddiasında bulunmuş, fazla mesai ücreti talebi mahkemece kabul edilmiş ise de; davacı tanığı S.A.’ın beyanı ile çalışma şartlarına daha uygun ve inandırıcı görülen davalı tanıklarının beyanlarına göre işyerinde fazla çalışma
yapılmadığının anlaşılması karşısında, davacının fazla çalışma yaptığı iddiasını kanıtlayamadığı kabul edilerek bu iddiaya dayalı fazla mesai ücreti talebinin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 10.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.