Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/24817 E. 2014/35251 K. 11.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/24817
KARAR NO : 2014/35251
KARAR TARİHİ : 11.12.2014

MAHKEMESİ : Gebze 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 25/04/2013
NUMARASI : 2012/85-2013/130

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının 03.09.2008 tarihinden itibaren davalı şirkete ait özel okulda sınıf öğretmeni olarak çalışmaya başladığını, 13.06.2011 tarihinde evlenmesi sebebiyle iş sözleşmesini 18.09.2011 tarihinde sona erdirdiğini, buna karşılık davalı işverenin davacıya ve diğer öğretmenlere ders yılı sona erdiği, ve bu sebeple işyerine gelmelerinin gereği olmadığını söylemesine rağmen davacıya ihtarname göndererek 27-28-29-30.06.2011 tarihlerinde işe gelmediği için iş sözleşmesini devamsızlık sebebiyle feshedildiğinin bildirildiğini, davacının buna verdiği cevapta söz konusu ihtarnamenin 4857 sayılı İş Kanunu’nun 26. maddesindeki süre sona erdikten sonra gönderilmesi sebebiyle geçersiz olduğunun belirtildiği, yine evlilik sebebiyle iş sözleşmesinin fesih edildiğini işverene ihtar ettiğini ancak alacaklarının ödenmediğini belirterek kıdem tazminatı, ücret, ek ders ücreti ve hafta tatili ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Taraflar arasında davacının ek ders ücreti alacağına hak kazanıp kazanmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Dosya içeriğinden, davacının haftada kaç saat derse girdiğini, izinli ve raporlu günlerinin olup olmadığını ve resmi tatil günleri dışında herhangi bir sebeple ders yapılıp yapılmadığını gösterir bilgi ve belgelerin bulunmadığı anlaşılmaktadır. Ayrıca, 19.08.2008 tarihinde düzenlenen eğitim personeline ait iş sözleşmesinde haftalık ders saat sayısının 18,aylık ücretinin 1.392,00 TL olarak; 16.09.2009 tarihinde düzenlenen bir yıllık özel öğretim kurumlarında görev alan eğitim personeline ait iş sözleşmesinde, aylık ücret karşılığı 18, ders ücreti karşılığı 12 saat olmak üzere haftalık ders saat sayısının 30 olarak; 18.09.2010 tarihinde düzenlenen 18.09.2010-18.09.2011 bir yıllık özel öğretim kurumlarında görev alan eğitim personeline ait iş sözleşmesinde, aylık ücret karşılığı 18, ders ücreti karşılığı 12 saat olmak üzere haftalık ders saat sayısının 30, bir ders saati ücretinin brüt 8,50 TL olarak belirtildiği anlaşılmaktadır.
Mevzuat gereği 18 saati aşan dersler ek ders olup, Bakanlar Kurulunun 01.12.2006 tarih ve 2006/11350 sayılı kararının 5. maddesi ile 625 sayılı Özel Eğitim Kurumları Kanunu’nun 33 ve 5580 sayılı Özel Eğitim Kurumları Kanunu’nun 9. maddesi gereğince ek ders ücretlerinin ilgiliye ödenmesi gerekmekte ise de, sözleşme ile ek ders ücretleri aylık ücret içerisine dahil edilebilecektir. Sözleşme gereğince davacıya en son aylık 1.995,59 TL ücret ödenecek olup, iş sözleşmelerinde aylık ücretin haftalık 30 saat olduğu belirtilmiştir. 2010-2011 öğretim yılına ait haftalık ders programının incelenmesinden de davacının haftalık toplam ders saatinin 30 olduğu, davacının bu derslerin tamamına girdiği düşünülse dahi, sözleşme ile belirlenen 30 saati aşmadığı, 30 saatlik ders karşılığı ücretin, davacının ücretinin içerisinde olduğu dolayısıyla davacının ek ders ücreti alacağı bulunmadığı anlaşılmaktadır. Bu durumda, davacının ek ders ücreti alacağı talebinin reddi gerekirken, yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.