Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/24687 E. 2014/30377 K. 05.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/24687
KARAR NO : 2014/30377
KARAR TARİHİ : 05.11.2014

MAHKEMESİ : İzmir 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 04/03/2013
NUMARASI : 2011/36-2013/109

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirketin İzmir Büyükşehir Belediyesi yaş sebze ve meyve hali No:…. K…. Buca İzmir adresindeki şubesinde işçi olarak 01.10.2007 tarihinde çalışmaya başladığını, iş sözleşmesinin 22.11.2010 tarihinde işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, davacı ile müvekkili şirket arasında iş sözleşmesinin olmadığını, davacının bahsi geçen halde ihtiyacı olan her firmaya hamal olarak iş yaptığını, müvekkili şirketin bu firmalardan biri olduğunu belirterek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosya içeriğine göre, davacı 01.10.2007-22.11.2010 tarihleri arasında davalı iş yerinde çalıştığını beyan etmiştir. Davalı taraf ise davacı ile aralarında iş sözleşmesi bulunmadığını, davacının sözkonusu halde ihtiyacı olan her firmaya hamal olarak iş yaptığını, davacının işyeri çalışanı olmadığını ileri sürmüştür. Mahkemece davalı iş yerinde yapılan iş ve işin niteliği ile davacı ve davalı şahit anlatımlarına göre davacının 01.10.2007-22.11.2010 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığı kabul edilmiştir. Davacı sigorta hizmet cetvelinde iddia edilen dönemde davalı işyerinde çalıştığına dair kayıt bulunmamaktadır. Bu kadar uzun bir sürenin kayıt dışı çalışılması ve hizmet tespit davasına konu olmadan sadece bu davada dinlenen şahit beyanları ile kabulü mümkün değildir. Zira çalışma tarihleri ve işçiyle işveren arasında bağımlılık unsuru belirli olmayıp, dava konusu dönemde başka işverenler içinde çalışıp çalışmadığı net olmadığından iddia konusu dönemde taraflar arasında bir hizmet ilişkisinin varlığının kabulü hatalı olmuştur. Hal böyle olunca açılan davanın reddi gerekirken hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 05.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.