Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/2411 E. 2014/2615 K. 17.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/2411
KARAR NO : 2014/2615
KARAR TARİHİ : 17.02.2014

MAHKEMESİ : Eskişehir 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 03/12/2013
NUMARASI : 2013/839-2013/1106

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, iş sözleşmesinin haklı bir sebep olmaksızın feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süreye ilişkin ücret ve diğer haklarının belirlenmesini istemiştir.
Davalı işveren, davacının iş sözleşmesinin üretim sahası içinde ve yangın çıkma ihtimali yüksek olan yerde sigara içtiği gerekçesiyle feshedildiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacının sigara içtiğinin her türlü şüpheden uzak delillerle kanıtlanamadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshinin geçerli sebebe dayanıp dayanmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18. ve devamı maddeleridir.
4857 sayılı Kanun’un 18. maddesinde iş sözleşmesinin işveren tarafından işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanılarak feshedilebileceği düzenlenmiştir. Sözkonusu geçerli sebepler 4857 sayılı Kanun’un 25. maddesinde belirtilen derhal fesih için öngörülen haklı sebepler olduğu gibi, bu nitelikte olmamakla birlikte, işçinin ve işyerinin normal yürüyüşünü olumsuz etkileyen hallerdir. İşçinin sık sık rapor alması kanunun gerekçesinde bu sebepler içinde sayılmıştır. İşçinin yeterliliğinden veya davranışlarından kaynaklanan sebepler ancak işyerinde olumsuzluklara yol açması halinde fesih için geçerli sebep olabilirler. İş ilişkisinin sürdürülmesinin işveren açısından önemli ve makul ölçüler içinde beklenemeyeceği durumlarda, feshin geçerli sebeplere dayandığı kabul edilmelidir.
4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin ikinci fıkrasına göre feshin geçerli sebebe dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Dosya içeriğine göre, davacı işçinin davalı şirkete ait işyerinde 11.02.2002-04.06.2013 tarihleri arasında kalite kontrol sorumlusu olarak çalıştığı, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından 04.06.2013 tarihli fesih bildirimi ile 31.05.2013 tarihinde 24:00- 08:00 vardiyasında çalışmakta iken, üretim sahası içinde ve yangın çıkması ihtimali yüksek olan yerde sigara içtiği, iş kurallarına uymayan bu davranışı ile işyerine zarar verdiği gerekçesiyle 4857 sayılı Kanun’un 25. maddesinin II. bendinin (ı) alt bendi uyarınca haklı nedenle feshedildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda, fesih nedeni yapılan eylem haklı fesih nedeni oluşturacak ağırlıkta olmasa da davacının, dosya içeriği ve tanık anlatımlarına göre yangın olasılığı olan bir yerde hizmet süresi dikkate alındığında sigara içilmeyeceğini bilmesine rağmen sigara içtiği, içmediği varsayıldığında dahi diğer kişinin sigara içmesine karşı herhangi bir uyarıda bulunmadığı, yarattığı tehlike boyutu nazara alındığında işverenden iş ilişkisini sürdürmesi beklenemeyeceğinden iş sözleşmesinin feshinin geçerli sebebe dayandığı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Belirtilen sebeplerle, 4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM : Yukarıda belirtilen nedenlerle;
1-Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Davanın REDDİNE,
3-Karar tarihi itibariyle alınması gerekli olan 25,20 TL karar ve ilam harcından, peşin alınan 24,30 TL harcın mahsubu ile bakiye 0,90 TL karar ve ilam harcının davacıdan tahsili ile hazineye irad kaydına,
4-Davacının yapmış olduğu yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı 250,00 TL yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,
5-Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.500,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6-Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, kesin olarak 17.02.20114 tarihinde oybirliği ile karar verildi.