Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/23507 E. 2014/31146 K. 11.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/23507
KARAR NO : 2014/31146
KARAR TARİHİ : 11.11.2014

MAHKEMESİ : Bursa 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 05/06/2013
NUMARASI : 2011/84-2013/280

Hüküm süresi içinde davalı-karşı davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı-karşı davalı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesinin işverence haklı sebep olmadan feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, ihbar tazminatı, aylık ücret, yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiş; karşı davaya cevabında araçta meydana gelen zararda müvekkilinin kusurlu olmadığını ileri sürerek karşı davanın reddini savunmuştur.
Davalı-karşı davacı vekili, davanın reddini savunmuş; karşı davasında ise işçinin müvekkiline ait araca verdiği hasara ilişkin bedelin tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle asıl ve karşı davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı-karşı davacı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı-karşı davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, davacının fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi, bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışma yapıldığının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, yazılı delil niteliğindedir. Ancak, sözü edilen çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda, tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bununla birlikte, işyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de, anılan çalışmaların olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda, mahkemece, tanık beyanlarına itibarla, fazla çalışma ücreti alacağı hüküm altına alınmış ise de, davacının, şehirlerarası tır şoförü olarak çalıştığı nazara alındığında, tanıkların, işin niteliği gereği, günlük çalışma saatleri hakkında görgüye dayalı bilgilerinin bulunması beklenemez. Karayolları Trafik Kanunu ve Yönetmeliğinin günlük yasal araç kullanma ve dinlenme sürelerine ilişkin sınırlamaları da nazara alındığında, dosya kapsamı itibariyle, davacı tarafça fazla çalışma iddiası kanıtlanamamıştır. Anılan sebeple, fazla çalışma ücreti alacağı talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle kabulü hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.