YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/23472
KARAR NO : 2014/29984
KARAR TARİHİ : 03.11.2014
MAHKEMESİ : Eskişehir 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 30/04/2013
NUMARASI : 2010/1266-2013/505
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait elektronik eşya bakım ve onarım üzerine faaliyette bulunan işyerinde 01.04.2007–30.09.2008 tarihleri arasında çalışmış olduğunu, iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini beyanla ödenmeyen işçilk alacalarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının aslında altı aylık bir çalışması olduğunu, işyerinde fazla mesai ve genel tatil çalışması yapılmadığını, davacının çalışma süresine göre yıllık ücretli izin, kıdem ve ihbar tazminatı alacağı taleplerinin yersiz olduğunu beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporu dikkate alınarak davacının kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai, yıllık ücretli izin ve genel tatil ücreti alacağı taleplerinin kısmen kabulüne karar verilmiştir
Karar davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalınn aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla mesai ve genel tatil çalışması yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla mesai ve genel tatil çalışması yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla mesai ve genel tatil çalışmasının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla mesai ve genel tatil çalışmasının yazılı delil ya da şahitle ispatı imkan dahilindedir.
Dosya içeriğinden davacı işçinin, 01.04.2007–30.09.2008 arasında davalı işyerinde çalıştığı, mahkemece hükme esas teşkil eden bilirkişi raporunda fazla mesai ve genel tatil ücretine ilişkin hesaplamaların işyerinde çalışmayan davacı şahit beyanları doğrultusunda yapıldığı anlaşılmıştır.
Davacının anılan alacaklarının, davalı işyerinde çalışmayan ve çalışma düzeni hakkında bilgi sahibi olması beklenemeyecek davacı şahit beyanlarına göre belirlendiği, söz konusu şahitlerin beyanlarına itibar edilemeyeceği gözetilmeksizin, davacının tüm hizmet süresince bu şahit beyanlarına göre fazla mesai ve genel tatil çalışmasını ispat ettiği kabulü hatalı olup söz konusu söz konusu alacakların reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.