Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/22768 E. 2014/34215 K. 03.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/22768
KARAR NO : 2014/34215
KARAR TARİHİ : 03.12.2014

MAHKEMESİ : Bakırköy 7. İş Mahkemesi
TARİHİ : 15/05/2013
NUMARASI : 2010/801-2013/340

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini belirterek davalıdan kıdem tazminatı ile ücret, yıllık izin, fazla mesai, ulusal bayram genel tatil ve hafta tatili alacağının tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesini kendisinin feshettiğini belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
2-Taraflar arasında davacının fark ücret alacağına hak kazanıp kazanmadığı tartışmalıdır.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 194. maddesinde somutlaştırma yükü düzenlenmiş olup, buna göre taraflar dayandıkları vakıaları, ispata elverişli bir şekilde somutlaştırmakla yükümlüdür. Davacı bu yükümlülüğü yerine getirmediği takdirde davanın esastan reddine karar vermek gerekir.
Davacı, dava dilekçesinde ücretinin bir kısmının elden ödendiğini ancak her ay eksik ödenmesinden dolayı 18.155,00 TL ücret alacağı olduğunu ileri sürmüş ise de, somutlaştırma yükünü yerine getirmemiştir. Davacının talebine ilişkin beyanı soyut ve genel olduğundan, ücretlerin ödendiğinin ispat külfeti üzerinde bulunan davalıdan bu iddiaya karşı savunma yapmadığı ve üzerine düşen ispat külfetini yerine getirmediği söylenemez. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda dahi, davacının talebinin yeterli açıklık taşımadığı ve bu yönde bir hesaplama yapılmasına imkan bulunmadığı belirtilmiştir. Mahkemece, fark ücret alacağının esastan reddine karar verilmesi gerekirken, dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçeyle kabulü isabetli bulunmamıştır.
3-Taraflar arasında hafta tatili alacağına hak kazanıp kazanmadığı tartışmalıdır.
Somut olayda, dosyadaki bilgi ve belgelerden davacının ayda iki hafta sonu çalıştığı anlaşılmaktadır. Mahkemece bu kabule göre hafta tatili alacağı belirlenerek hüküm altına alınmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 03.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.