YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/22308
KARAR NO : 2014/27204
KARAR TARİHİ : 02.10.2014

MAHKEMESİ : Tire 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 11/06/2013
NUMARASI : 2012/539-2013/369

Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı M..M.. İ..K..San. ve Tic. A. Ş. avukatı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili tarafından verilen 18.02.2014 tarihli dilekçede, Dairemizin 25/11/2013 tarih, 2013/33644 esas ve 2013/26464 karar sayılı bozma ilamının maddi hataya dayalı olarak verildiği ileri sürülerek, anılan kararın düzeltilmesi, davalı lehine yargılama gideri ve vekalet ücretine hükmolunan kısımların hükümden çıkartılarak, davacı lehine yargılama gideri ve vekalet ücretine hükmedilmesi talep olunmuştur.
Maddi hatanın giderilmesi isteğini içeren dilekçe ve ekleri incelendi.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 10.02.1988 gün ve 1987/2-520 esas, 1988/89 sayılı kararında belirtildiği üzere Yargıtayca temyiz incelemesinin yapıldığı sırada dosyada bulunan bir belgenin gözden kaçırılması, maddi hata sebebi olarak açıklanmıştır. Ayrıca belirtmek gerekir ki, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 04.02.1959 gün ve 1957/13 esas, 1959/5 karar, ve 09.05.1960 gün ve 1960/21 esas, 1960/9 sayılı kararlarında açıklandığı üzere Yargıtayca maddi hata sonucu verilen bir karara mahkemece uyulmasına karar verilmesi halinde dahi usulü kazanılmış hak oluşmaz ve Yargıtay’ın hatalı bozma kararından dönülmesi mümkündür.
Bozma ilamında, davacı lehine feshin geçersizliği ve davacının işe iadesi yönünde hüküm kurulmasına rağmen, davacının vekâlet ücreti ve yargılama giderlerinden sorumlu tutulmasının hatalı olduğu anlaşıldığından Dairemizin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının maddi hataya dayanması sebebiyle ortadan kaldırılmasına karar verildi.
Dava dosyası için Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı işçi, iş sözleşmesinin geçerli sebep olmadan işverence feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süre ücret ve diğer haklarının belirlenmesini istemiştir.
Davalı M.. A.. iş sözleşmesinin geçerli sebeple feshedildiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı S.. Yemek Hizm. Pers. Tem. Tarım Tem. Hizm. San. Tic. Ltd. Şti. iş sözleşmesinin geçerli sebeple feshedildiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece feshin geçerli sebebe dayanmadığı gerekçesi ile feshin geçersizliğine ve davacı işçinin işe iadesine, işe başlatma tazminatının dört aylık ücret tutarı olarak ve çalıştırılmadığı süre için en çok dört aylık ücret ve diğer haklarının belirlenmesine karar verilmiştir.
Hüküm davalı M.. A.. tarafından temyiz edilmiştir.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 2/6. son cümlesi uyarınca asıl işveren, alt işverenin işçilerine karşı o işyeri ile ilgili olarak bu Kanundan, iş sözleşmesinden veya alt işverenin taraf olduğu toplu iş sözleşmesinden doğan yükümlülüklerden alt işverenle birlikte sorumludur. 4857 sayılı İş Kanunu ile asıl işverenin, bu Kanundan, iş sözleşmesinden ve alt işverenin taraf olduğu toplu iş sözleşmesinden doğan yükümlülüklerden sorumlu tutulması şeklindeki düzenleme, asıl işverenin sorumluluğunun genişletilmesi olarak değerlendirilmelidir. Bu durumda, ihbar, kıdem, kötüniyet ve işe iade sonucu işe başlatmama tazminatları ile ücret, fazla çalışma, hafta tatili, bayram ve genel tatili, yıllık izin, ikramiye, prim, yemek yardımı, yol yardımı gibi tüm işçilik haklarından birlikte sorumluluk esastır. Kanunun kullandığı “birlikte sorumluluk” deyiminden tam teselsülün, dolayısı ile müşterek ve müteselsil sorumluluğun anlaşılması gerekir.
Feshin geçersizliği ve işe iade davasının asıl işveren-alt işveren ilişkisinde, her iki işverene birlikte açılması halinde, davacı işçi alt işveren işçisi olup, iş sözleşmesi alt işveren tarafından feshedildiğinden, feshin geçersizliği ve işe iade yükümlülüğü alt işverenindir. Asıl işverenin iş ilişkisinde sözleşmenin taraf sıfat bulunmadığından, asıl işverenin işe iade yönünde bir yükümlülüğünden sözedilemez. Asıl işverenin işe iade kararı sonrası işçinin işe başlamak için başvurması ve alt işverenin işe almamasından kaynaklanan işe başlatmama tazminatı ile dört aya kadar boşta geçen süre ücretinden yukarda belirtilen hüküm sebebi ile alt işverenle birlikte sorumluluğu vardır.
Somut olayda davalılar M.. A.. ve S..Yemek Hizm. Pers. Tem. Tarım Tem. Hizm. San. Tic. Ltd. Şti. arasında 4857 sayılı Kanun’a uygun asıl işveren-alt işveren ilişkisi bulunduğu ve her iki işverenin de 4857 sayılı Kanun’un 2. maddesi gereğince asıl işveren ve alt işverenin iş kanunundan kaynaklanan işe başlatmama tazminatı ile boşta geçen süre ücretinden birlikte sorumlu olduğu dikkate alındığında, davacının davalı alt işveren nezdinde işe iadesine ve iş güvencesi tazminatı ile boşta geçen süre ücretinden her iki davalının müşterek ve müteselsilen sorumluluğuna karar verilmesi gerekirken, mahkemece infazda tereddüt oluşturacak şekilde davacının hangi işverenliğe iade edildiği belirtilmeksizin verilen karar hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Belirtilen sebeplerle, 4857 sayılı İş Kanun’un 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM : Yukarıda belirtilen sebeplerle;
1-Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Davanın KABULÜ ile davalı S.. Yemek Hizm. Pers. Tem. Tarım Tem. Hizm. San. Tic. Ltd. Şti tarafından yapılan feshin geçersizliğine, davacının davalı şirkette işe iadesine,
3-Davacının kanuni sürede işe başvurmasına rağmen işverenin süresi içerisinde işe başlatılmaması halinde ödenmesi gereken tazminatın işçinin dört aylık ücreti tutarı olarak belirlenmesine, davalılardan müşterek ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,
4-Davacının işe iade için işverene süresi içinde başvurması halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar en çok dört aylık ücret tutarı olarak belirlenmesine, davalılardan müşterek ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,
5-Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
6-Davalının yapmış olduğu yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davacının yaptığı 140,80 TL yargılama giderinin davalılardan tahsili ile davacıya ödenmesine,
7-Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.500,000 TL vekâlet ücretinin davalılardan alınarak davacıya verilmesine,
8-Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, kesin olarak 02.10.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.