Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/21715 E. 2015/32519 K. 30.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/21715
KARAR NO : 2015/32519
KARAR TARİHİ : 30.11.2015

Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : Tatvan 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 29/04/2014
NUMARASI : 2010/475-2014/224

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar ve kötüniyet tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil, yıllık izin, hafta tatil ücreti ile prim ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haklı sebep olmaksızın işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile kötüniyet, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil, yıllık izin, hafta sonu çalışma ve prim ücreti alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, haksız davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmişlerdir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin yıllık izin ücretinin hesaplanması hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının 6 yıl 14 gün hizmet süresi bulunduğundan 4857 sayılı İş Kanunu’nun 53. maddesi uyarınca 5-15 yıl arasında hizmeti bulunan işçilerin yıllık izninin 20 günden az olamayacağı belirtilerek; her yıl için 20 gün olmak üzere 6 yıl karşılığında, 120 gün yıllık izin hesaplanmak suretiyle davacının daha önceden kullandığı 29 günlük yıllık iznin mahsubu sonucunda 91 gün üzerinden hesaplama yapılması ve mahkemece de bu hesap üzerinden davacı lehine yıllık izin ücreti alacağına hükmedilmesi hatalıdır. Davacının hizmet süresi karşılığında ilk 5 sene için her sene 14 günden, altıncı sene için ise 20 günden hesaplama yapılmak suretiyle davacının toplam 90 gün yıllık izin hakkı bulunduğu ve daha önceden kullandığı 29 günlük yıllık iznin mahsubu ile toplam 61 gün yıllık izin ücreti alacağı bulunduğu hesaplanarak mahkemece hüküm altına alınması gerektiğinden kararın bu yönden bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 30.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.