Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/21534 E. 2014/34295 K. 04.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/21534
KARAR NO : 2014/34295
KARAR TARİHİ : 04.12.2014

MAHKEMESİ : Diyarbakır 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 13/06/2013
NUMARASI : 2011/579-2013/479

Hüküm süresi içinde davalı ENS Özel Eğitim Koruma ve Güvenlik Hizmetleri Ltd. Şti. Avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili davacının, davalı Diyarbakır Devlet Hastanesine ait işyerinde diğer davalı firmanın yüklenici olduğu işte güvenlik şefi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işveren tarafından haklı sebep olmaksızın feshedildiğini belirterek, müvekkilinin ihbar ve kıdem tazminatı, ücret, yıllık izin ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekilleri, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, istekler kısmen hüküm altına alınmıştır.
Temyiz:
Kararı davalı E.. Ş.. temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshi uyuşmazlık konusudur. Davalı tarafından, iş sözleşmesinin işçinin mazeretsiz devamsızlığı sebebiyle haklı feshedildiği savunularak 25 ve 26.11.2009 tarihlerinde devamsızlığına dair tutanaklar, ihtarname ve nöbet çizelgelerine dayanılmıştır. Dava dilekçesinde işveren feshinin haklı sebebe dayanmadığı iddia edildiyse de, belirtilen günlerde işçinin işe devam ettiği yönünde bir beyan ya da devamsızlığın sebebine dair bir mazeret yer almamaktadır. Yargılama sırasında dinlenen davacı şahitlerinin feshe ilişkin görgüye dayalı bilgileri olmadığı anlaşılmaktadır. Davalı şahitleri ise tutanak içeriklerini doğrulamıştır. Dosya arasındaki nöbet çizelgelerinde de davacının en son işe geldiği tarih 23.11.2009 olarak yer almakta olup bu tarihten sonra çalışması görünmemektedir. Açıklanan delil durumuna göre, davacının belirtilen günlerde işyerine mazeretsiz olarak devam etmediği sabit olup, işverenin 4857 sayılı Kanunun 25/ll-g. maddesine dayanarak iş sözleşmesini feshi haklı sebebe dayanmaktadır. İhbar ve kıdem tazminatı isteklerinin reddi gerekirken yazılı şekilde kabul edilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 04.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.