YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/21196
KARAR NO : 2014/28602
KARAR TARİHİ : 21.10.2014
MAHKEMESİ : Bakırköy 10. İş Mahkemesi
TARİHİ : 28/04/2014
NUMARASI : 2013/121-2014/157
DAVA : Taraflar arasındaki, fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ile yıllık izin alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı sebeplerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davacı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 21.10.2014 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davacı adına Avukat S.. A.. ile karşı taraf adına Avukat B.. S..geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı işçi, davalı işveren tarafından iş sözleşmesinin haksız olarak 03.08.2009 tarihinde feshedildiğini belirterek, bir kısım işçilik alacaklarının ödenmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Dairemizin bozma ilamında, işverence işe giriş-çıkış kayıtları ibraz edilmeyen süreler için de şahit beyanları değerlendirmeye tabi tutularak, fazla çalışma ücreti alacağı hesaplaması yapılması gerektiği belirtilmiş, mahkemece, bozma ilamına uyulduğu halde, bozma ilamı gereği yerine getirilmemiştir. Her ne kadar, davacı şahitleri 2009 yılından itibaren davalıya ait işyerinde çalıştıklarından, beyanları fazla çalışma ücreti alacağının ispatı için yeterli değilse de; davalı şahitleri, davacının çalıştığı sürelerde aynı işyerinde çalışmış olup, ifadelerinden davacının fazla çalışma yaptığı anlaşılmaktadır. Bu durumda, davalı işveren tarafından davacının işe giriş çıkış saatlerini ve çalıştığı günleri gösteren kayıtların sunulmadığı süreler için de davalı şahit beyanları değerlendirmeye tabi tutularak hesaplama yapılmalıdır. İşe giriş çıkış kayıtları sunulan dönem (15.05.2008-03.08.2009 tarihleri arasındaki dönem) için de kayıtlar esas alınarak fazla çalışma ücreti alacağı hesaplanmalıdır. Ayrıca, kayıtlara dayanarak yapılan hesaplama sonucu çıkan miktardan takdiri indirim yapılmamalıdır. Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmadan, yanlış değerlendirme ile sadece kayıt sunulan dönemler yönünden fazla çalışma ücreti alacağının hesaplanması usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, davacı yararına takdir edilen 1.100,00 TL duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.