YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/205
KARAR NO : 2014/1749
KARAR TARİHİ : 10.02.2014
MAHKEMESİ : Bergama 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 31/10/2013
NUMARASI : 2011/195-2013/383
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, davalı şirkette 07.11.2003- 10.09.2005 ve 23.02.2006-17.6.2007 tarihleri arasında iki ayrı dönem itibari ile çalıştığını, her iki çalışma dönemine ait hizmet süresinin Sosyal Güvenlik Kurumuna eksik bildirildiğini ve iş sözleşmesinin işveren tarafından haklı nedene dayanılmaksızın feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının 14.09.2006-17.06.2007 tarihleri arasında çalıştığını, hizmet süresinin 1 yıldan kısa olması nedeni kıdem tazminatı ve yıllık izin ücretine hak kazanamayacağını, iş sözleşmenin davacı tarafından sonlandırıldığını ileri sürerek davanın reddine karar verilmesi talebinde bulunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün temyizi üzerine, Yargıtay 9. Hukuk Dairesince, sair hususların reddi ile davacının hizmet süresinin tespiti için gerekli incelemelerin yapılmadığı gerekçesi ile karar bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak tanıklar tekrar dinlenmiş ve bordro tanıklarının da beyanı alınarak ek bilirkişi raporu aldırılmış, sonuç olarak hizmet süresinin aynı şekilde tespitiyle bozma öncesindeki karar gibi hüküm oluşturulmuştur.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında davacının hizmet süresine ilişkin uyuşmazlık bulunmaktadır. Davacı, davalıya ait işyerinde 07.11.2003-10.09.2005 ve 23.02.2006-17.06.2007 tarihleri arasında iki ayrı dönem itibari ile çalıştığını iddia etmiştir. Dosya içeriğine, tanık anlatımlarına ve özellikle davalı tanıklarının beyanlarına göre davacının ilk dönem çalışmasının 1 yıl kadar olduğu kabul edilerek ve 1475 sayılı İş Kanunu’nun 14/2. maddesi gereğince aynı işyerinde geçen her iki döneme ilişkin çalışma süreleri birleştirilerek toplam süre üzerinden dava konusu tazminat ve alacağın belirlenmesi gerekir. Mahkemece bu husus gözetilerek bilirkişiden ek rapor alınmalı ve sonucuna göre karar verilmelidir. Eksik inceleme ile hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, 10.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.