Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/20246 E. 2014/27340 K. 13.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/20246
KARAR NO : 2014/27340
KARAR TARİHİ : 13.10.2014

MAHKEMESİ : Ankara 14. İş Mahkemesi
TARİHİ : 18/03/2014
NUMARASI : 2010/768-2014/152

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkete ait Katar şantiyesinde çelik montajcı olarak 2006-2010 yılları arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence sona erdirildiğini, konaklama, ısınma, aydınlatma ve günde üç öğün yemeğin işverence sağlandığını beyanla kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık ücretli izin alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili talep edilen alacakların zamanaşımına uğradığını, davalı şirketle ilgisi bulunmayan ve tamamen yabancı tüzel kişilikler olan şirketlerdeki çalışmasından dolayı davalının herhangi bir sorumluluğunun olmadığını, husumetin ilgili firmaya yöneltilmesi gerektiğini, davacının belli bir amaç belli bir iş için işe alınıp bu işin bitiminde iş sözleşmesi sona erdiğinden hizmet sözleşmesinin belirli süreli olarak yorumlanması gerektiğini, tüm alacaklarını alarak şirketi ibra ettiğini, iddiaların haksız ve yersiz olduğunu beyan ederek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacı işçinin davalıya ait yurt dışı işyerlerinde çalıştığı ve iş bitimi sebebiyle iş sözleşmesinin feshedildiği gerekçesi ile alınan bilirkişi raporu doğrultusunda, hesaplanan kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık ücretli izin alacaklarının kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı tarafça kanuni süresi içinde temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin yıllık ücretli izin alacağının hesaplanması hususu uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda, davacının 04.06.2006-24.04.2008 ve 14.09.2008-24.02.2010 tarihleri arasında davalı işyerinde çelik montaj işçisi olarak çalıştığı, mahkemece karara esas teşkil eden bilirkişi raporuna göre davacının on dört gün yıllık ücretli izin hakkının bulunduğu kabulü ile 415,39 TL yıllık ücretli izin alacağı hesaplanmasına rağmen raporun sonuç kısmında yapılan hesap hatası sebebiyle alacağın 890,12 TL olduğu belirtilmiştir.
Mahkemece raporun hesap hatası yapılan sonuç kısmına göre davacının yıllık ücretli izin alacağının 890,12 TL olarak kabulü isabetsiz olup söz konusu hesap hatası giderilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 13.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.