Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/19840 E. 2014/23939 K. 16.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/19840
KARAR NO : 2014/23939
KARAR TARİHİ : 16.09.2014

MAHKEMESİ : Bartın 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 05/11/2012
NUMARASI : 2010/216-2012/508

Hüküm süresi içinde davacı ve davalı K.. Sosyal Hizmetler Ltd. Şti. avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, asıl işveren olan davalı B.. Çimentoya ait işyerinde alt işveren işçisi olarak, 10.06.2003-19.04.2010 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işverence haksız feshedildiğini, yıllık ücretli izin kullanmadığını, işyerinde fazla çalışma yapmasına ve ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışmasına rağmen ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı B.. Çimento Sanayi ve Ticaret A.Ş vekili, müvekkili şirket ile diğer davalılar arasında 4857 sayılı İş Kanunu’nun 2. maddesinde ifade edilen şekilde asıl işveren-alt işveren ilişkisi bulunmadığını ileri sürerek davanın husumet yönünden reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar K.. Sosyal Hizmetler İnş. Tur. Gıda San. ve Tic. Ltd. Şti. Vekili; davacının asıl işveren olan B.. Çimento Fabrikasına ait iş yerinde çalıştığını, hizmet alım sözleşmesinin 19.04.2010 tarihinde son bulduğunu, davacıya yeni bir iş yerinde görev teklif edilmesine rağmen işe başlamaması sebebi ile taraflar arasındaki iş sözleşmesinin 16.05.2010 tarihinde haklı sebebe dayalı feshedildiğini ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini talep etmişlerdir.
Mahkemece davalılar K.. Sosyal Hiz. İnş. Tur. Gıda San. Tic. Ltd. Şti. ile B.. Çimento San. Tic. A.Ş. arasında imzalanan hizmet alım sözleşmesinde, yüklenici şirket çalışanlarının hiçbir zaman B.. Çimento San. Tic. A.Ş. personeli olarak kabul edilemeyeceği düzenlendiğinden davalı B.. Çimento San. Tic. A.Ş.’nin asıl işveren olmadığı kanaatine varılarak bu davalı yönünden davanın husumet yokluğu sebebi ile reddine karar verilmiştir. Diğer davalı yönünden ise, hizmet alım sözleşmesinin sona ermesi sebebi ile davacının iş sözleşmesinin haksız feshedildiği, davacının fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışma iddiasını ispatladığı, yıllık izinlerinin kullandırıldığın veya ücretlerinin ödendiğine ilişkin işverence delil ibraz edilmediği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davacı ve davalı K.. Sosyal Hiz. İnş. Tur. Gıda San. Tic. Ltd. Şti. vekilleri tarafından temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, davalı B.. Çimento A.Ş. asıl işveren olup olmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 2. maddesinde “Bir işverenden, işyerinde yürüttüğü mal veya hizmet üretimine ilişkin yardımcı işlerinde veya asıl işin bir bölümünde işletmenin ve işin gereği ile teknolojik nedenlerle uzmanlık gerektiren işlerde iş alan ve bu iş için görevlendirdiği işçilerini sadece bu işyerinde aldığı işte çalıştıran diğer işveren ile iş aldığı işveren arasında kurulan ilişkiye asıl işveren-alt işveren ilişkisi denir. Bu ilişkide asıl işveren, alt işverenin işçilerine karşı o işyeri ile ilgili olarak bu Kanundan, iş sözleşmesinden veya alt işverenin taraf olduğu toplu iş sözleşmesinden doğan yükümlülüklerinden alt işveren ile birlikte sorumludur.” şeklinde düzenleme bulunmaktadır.
Bu düzenlemeye göre; alt işveren, bir işyerinde yürütülen mal ve hizmet üretimine ilişkin asıl işin bir bölümünde veya yardımcı işlerde, işletmenin ve işin gereği ile teknolojik sebeplerle uzmanlık gerektiren alanlarda iş alan ve bu iş için görevlendirdiği işçilerini, sadece bu işyerinde aldığı işte çalıştıran diğer işveren olarak tanımlanabilir. Alt işverenin iş aldığı işveren ise asıl işveren olarak adlandırılabilir. Bu tanımlamalara göre asıl işveren-alt işveren ilişkisinin varlığından söz edebilmek için iki ayrı işverenin olması, mal veya hizmet üretimine dair bir işin varlığı, işçilerin sadece asıl işverenden alman iş kapsamında çalıştırılması ve tarafların muvazaalı bir ilişki içine girmemeleri gerekmektedir.
Somut olayda, davalı B.. Çimento Sanayi A.Ş. ile davalı K.. Sosyal Hizmetler İnşaat Turizm Gıda Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti. arasında imzalanan hizmet alım sözleşmesinin incelenmesinde, B.. Çimento Sanayi A.Ş.’ye ait işyerinde asıl işe yardımcı iş niteliğinde olan yemekhane ve yemek hizmetlerinin diğer davalı şirket tarafından yüklenildiği ve alt işveren işçilerinin sadece bu işte çalıştırıldıkları görülmektedir. Her ne kadar davalı işverenler arasında imzalanan hizmet alım sözleşmesinde, işçilerinin İş Kanunu, Vergi Mevzuatı, İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği mevzuatından doğacak tüm mükellefiyetlerin yüklenici firmaya ait olduğu ve yüklenici şirket çalışanlarının hiç bir zaman B.. Çimento San. Tic. A.Ş. personeli olarak kabul edilemeyeceği yönünde düzenleme bulunmakta ise de, bu düzenleme davalılar arasındaki kanundan kaynaklanan asıl işveren-alt işverenlik ilişkisini ortadan kaldırmayacağı gibi davacı işçi açısından da bağlayıcı ve sonuç doğrucu nitelikte değildir. Saptanan bu durum karşısında ve yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulduğunda, davalı B.. Çimento San. A.Ş. yönünden davanın husumet yokluğu sebebi reddedilmesi ve davacının bu işverene ait işyerinde gerçekleşen çalışma süresine ilişkin belirlenecek işçilik alacaklarından asıl işverenin sorumlu tutulmaması isabetsizdir.
3-Taraflar arasındaki diğer uyuşmazlık ise, davacı işçinin asıl işveren olan B.. Çimento San. A.Ş.’ne bağlı gerçekleşen hizmet süresi hususundadır.
Davacı 10.06.2003 tarihinde asıl işverene bağlı işyerinde çalışmaya başladığını bildirmiştir. 10.06.2003-01.09.2006 tarihleri arasında davacının çalışma kaydını bildiren O.. Gıda A.Ş, B.. Tekstil Gıda Ltd. Şti. ve Ş.. Hazır Yemek Gıda Turizm Ltd. Şti. ile davalı B.. Çimento San. A.Ş. arasında hizmet alım sözleşmesi imzalandığı görülmektedir.
Gerekirse bu hususta tanıkların ayrıntılı beyanları yeniden alınarak, davacının, uyuşmazlık konusu 10.06.2003-01.09.2006 tarihleri arasında çalışma kaydını bildiren alt işverenlere bağlı olarak, asıl işveren B.. Çimento A.Ş.’ye ait işyerinde çalışıp çalışmadığı belirlenmeli ve tüm dosya kapsamı bir arada değerlendirilerek sonucuna göre hüküm kurulmalıdır. Karar bu yönü ile de eksik incelemeye dayalı olduğundan bu husus ayrı bir bozma sebebi olarak kabul edilmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alman temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 16.09.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.