Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/19553 E. 2014/24884 K. 22.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/19553
KARAR NO : 2014/24884
KARAR TARİHİ : 22.09.2014

MAHKEMESİ : Bursa 4. İş Mahkemesi
TARİHİ : 20/03/2013
NUMARASI : 2010/1058-2013/161

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı iş sözleşmesini haklı olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti, ücret alacağı ve fazla çalışma ücretinin davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece bilirkişi raporu dikkate alınarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı uyuşmazlık konusudur.
Fazla mesai yaptığını ispat yükü işçiye, çalışma olgusunun ispatlanması halinde ücretlerinin ödendiğini ispat yükü ise işverene düşmektedir.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak fazla çalışmanın yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların şahit beyanlarıyla sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalarda bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda da ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
3-Somut olayda hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacıya ait Eylül 2010 bordrosunda ödenen fazla çalışma ücreti mahsup edilerek fazla çalışma ücreti için hesaplama yapılmıştır. Ödemesi yapılan ayların hesaba dahil edilmemesi gerekirken, hükme esas alınan bilirkişi raporunda söz konusu Eylül 2010 hesaba dahil edilmiş, mahkemecede dayanak rapora göre karar verilmesi isabetsiz olmuştur.
4-Davacının imzası bulunan işyeri kayıtları niteliğindeki 01.02.2010-07.02.2010, 08.02.2010-14.02.2010, 15.02.2010-21.02.2010 tarihli mutfak çalışma listelerinde çalışma süresi 18.30-23.00 saatleri arasında olduğu ve davacının fazla çalışma yapmadığı gözükmektedir. Söz konusu iş yeri kayıtlarını göre ilgili dönemlerde davacının fazla çalışma ücreti alacağı isteminin reddi yerine kabulüne karar verilmesi hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.09.2014 gününde oybirliği karar verildi.