YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/19370
KARAR NO : 2015/35323
KARAR TARİHİ : 22.12.2015
Y A R G I T A Y İ L A M I
MAHKEMESİ : İş Mahkemesi
DAVA: Davacı, fazla mesai ile fark yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş ve davalı avukatı tarafından duruşma talep edilmiş ise de; duruşma gününün taraflara tebliği için davetiyeye yapıştırılacak posta pulu bulunmadığından duruşma isteğinin reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 10.03.1997 tarihinde göreve başladığı …. Ekonomi Muhabiri olarak çalışmakta iken 2012 yılı Temmuz ayında kıdem tazminatını alarak kendi isteği ile kurumdan ayrıldığını, müvekkilinin çalıştığı süre boyunca fazla mesai yapmış olmasına rağmen kendisine toplu iş sözleşmesi hükümlerine göre fazla çalışma ücreti ödenmediğini, fazla çalışma ücretleri ile %5 fazlalıklarının 18. dönem toplu iş sözleşmesi hükümlerine göre hesaplanarak ödenmesi gerektiğini, müvekkilinin yıllık izinlerini de tam kullanmadığını beyanla fazla mesai ücret alacağı, fazla mesai ücret alacağı %5 fazlalığı ve yıllık ücretli izin alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının çalıştığı süre boyunca fazla mesai yapmadığını, davacının kendi isteği ile kullanmadığı yıllık izinlerinin karşılığının ise kendisine ödendiğini, davacıya ödenmeyen herhangi bir bakiyenin mevcut olmadığını beyanla davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla mesai yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla mesai yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla mesainin ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla mesainin yazılı delil ya da şahitle ispatı imkan dahilindedir.
Somut olayda, fazla mesai alacaklarının ispatı konusunda, dosya içerisinde, işyerindeki çalışma düzenini gösterir işyeri kayıtlarının bulunmadığı, davacının fazla mesaisinin dinlenen davacı tanık beyanlarına göre tespit edildiği görülmektedir.
Davacı tanığı … normal mesainin sabah 09.00’da başlayıp, akşam 17.00’da bittiğini ifade etmiştir. Bu tanık, davacının dış haberler servisinde muhabir olarak çalıştığını, IMF ve Dünya Bankası gibi kuruluşları takip ettiğinden çalışma saatlerinin belli olmadığını beyan etmiştir. Davacının dış kuruluşları takip ettiği ve onların açıklama saatlerine göre çalıştığı, dolayısıyla bu saatlerin dışında çalışmasının söz konusu olmadığı anlaşılmıştır. Çalışma saatlerinin düzensizliği, belirsizliği ve davacı tanıklarının ekonomi dış haber muhabiri olmadıkları, kendi beyanlarından anlaşılmakla, normal mesai saati dışındaki çalışmaları görgüye dayalı olarak bilmelerinin mümkün olmaması, davacının mesai saati dışındaki çalışmalarının iş sözleşmesinin gereği olup, olmadığı veya işverenin bu yönde talimatının bulunup bulunmadığının belirsizliği gibi hususlar dikkate alındığında fazla çalışma iddiasının yeterli ve inandırıcı deliller ile ispatlandığından söz edilemeyeceğinden fazla mesai alacağı ile % 5 fazlasına dair isteklerin reddi gerekirken, kabulü hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen sebepden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verilmiştir.