YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/19338
KARAR NO : 2015/31037
KARAR TARİHİ : 23.11.2015

Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : Kütahya 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 30/04/2014
NUMARASI : 2013/178-2014/496

DAVA: Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, kötüniyet tazminatı ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin iş sözleşmesinin haksız olarak davalı tarafından feshedildiğini belirterek kıdem, ihbar ve kötüniyet tazminatları ile ödenmediğini iddia ettiği fazla çalışma alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının işe devamsızlığı üzerine haklı sebeple iş sözleşmesinin feshedildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma ücretine mahkemece uygulanan hakkaniyet indirimi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda takdiri indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Somut olayda; hükme esas alınan bilirkişi raporunda zamanaşımına uğradığı tespit edilen fazla çalışma alacaklarının puantaj kayıtlarına dayandığı anlaşılmakla, bu çalışma dönemi için hesaplanan alacaklar için takdiri indirime gidilmesi hatalıdır.
3-Öte yandan, dosya kapsamındaki 25.01.2013 tarihli ihtarname ile davacının, kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma alacaklarının tebliğden itibaren üç gün içinde tarafına ödenmesini davalıdan talep ettiği anlaşılmaktadır. İşverenin dava tarihinden önce temerrüde düşürülmesi durumunda temerrüt tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerektiğinden, hükme konu ihbar tazminatı ve fazla çalışma alacaklarının tamamına temerrüt tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.