YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/18970
KARAR NO : 2014/23419
KARAR TARİHİ : 09.09.2014
MAHKEMESİ : İzmir 7. İş Mahkemesi
TARİHİ : 06/02/2014
NUMARASI : 2013/234-2014/53
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkili işçinin davalı asıl işveren Belediye işyerinde değişen altişverenler işçisi olarak çalıştığını, iş sözleşmesini emekliliğe hak kazanması nedeniyle feshettiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin ihale makamı konumunda olup, işçilik alacaklarından sorumluluğu bulunmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut olayda, dava dilekçesinde, davalı asıl işveren ve davacının çalıştığı alt işverenler arasındaki hizmet alım sözleşmelerinin muvazaaya dayalı olduğuna yönelik bir iddia ileri sürülmemiş, aksine davalı Belediyenin asıl işveren sıfatıyla dava konusu işçilik alacaklarından sorumlu tutulması gerektiği belirtilmiştir. Hal böyle olmasına mahkemece, karar gerekçesinde, hizmet alım sözleşmelerinin muvazaaya dayalı olduğuna yönelik değerlendirme yapılması hatalı olmuştur.
3-Mahkemece, davacının dava dışı altişveren İ.. A. Ş. döneminde geçen çalışmalarının tasfiye edildiği esasının benimsenmesi gerektiği yönündeki kök bilirkişi raporu görüşüne itibar edilmesi isabetli olmuş ise de, karar gerekçesinin son paragrafında bu kez tasfiye esasının kabul edilmediği ek bilirkişi raporuna itibar edildiğinin açıklanarak çelişki oluşturulması hatalıdır.
4-Gerek 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunu’nun mülga 77. maddesi, gerekse 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu’nun 80. maddesi uygulaması açısından, yıllık izin ücreti prime esas kazançlar içerisinde olup, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, işçi payına düşen prim kesintilerinin nazara alınmaksızın yıllık izin ücreti alacağının net tutarının belirlenmesi hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.