Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/18677 E. 2015/30870 K. 12.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/18677
KARAR NO : 2015/30870
KARAR TARİHİ : 12.11.2015

MAHKEMESİ : Bodrum 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 27/02/2014
NUMARASI : 2011/519-2014/128

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, haksız olarak işten çıkarıldığını ileri sürerek kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece bilirkişi hesap raporu dikkate alınarak kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesinin 1. fıkrasında, hakimin tarafların talep sonuçları ile bağlı olduğu, talep edilenden fazla veya başka bir şeye hükmedemeyeceği açıkça belirtilmiştir.
Davacı açtığı kısmi davada, kıdem tazminatı için talepte bulunurken dava dilekçesinde faizin fesih tarihinden ıslah dilekçesinde ise dava tarihinden itibaren başlatılmasını talep etmiştir. Mahkeme talep edilenden fazlasına karar veremeyeceğinden kıdem tazminatının ıslah ile artırılan kısmı için faizi dava tarihinden yürütmemesi bozma sebebidir.
Ancak belirtilen bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan mahkeme kararının hüküm kısmının A) bendinin silinerek yerine “A) Kıdem tazminatının net 10.309,47 TL’nın dava dilkçesi ile talep edilen 1.000,00 TL’nın kısmı için 20.06.2011 fesih tarihinden kalan 9.309,47 TL’nın ise dava tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek faiz oranı ile davalıdan alınıp davacıya verilemesine” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına hükmün bu düzletilmiş şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 12.11.2015 günü oybirliği ile karar verildi.