Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/18457 E. 2014/22668 K. 02.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/18457
KARAR NO : 2014/22668
KARAR TARİHİ : 02.09.2014

MAHKEMESİ : Ankara 11. İş Mahkemesi
TARİHİ : 11/03/2014
NUMARASI : 2012/73-2014/242

Davacı şirket vekili, davacı şirket ile dava dışı PTT Genel Müdürlüğü İstanbul Anadolu Yakası PTT Başmüdürlüğü arasında posta ve kargo gönderilerinin kabul, ayrım, işleme ve dağıtım işlerinin yapılması amacı ile imzalanan hizmet alım sözleşmesinin muvazaalı olduğu konusunda Ç.. B.. müfetişlerince düzenlenen rapora itiraz ettiklerini belirterek, anılan konuda yapılan hizmet alım işinin muvazaalı olmadığının tespitini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davanın kanuni dayanağı 4857 sayılı İş Kanunu’nun 3/2. maddesidir. 4857 sayılı Kanun’un 3/2. maddesi aynen “Bu Kanun’un 2. maddesinin altıncı fıkrasına göre iş alan alt işveren; kendi işyerinin tescili için asıl işverenden aldığı yazılı alt işverenlik sözleşmesi ve gerekli belgelerle birlikte, birinci fıkra hükmüne göre bildirim yapmakla yükümlüdür. Bölge müdürlüğünce tescili yapılan bu işyerine ait belgeler gerektiğinde iş müfettişlerince incelenir. İnceleme sonucunda muvazaalı işlemin tespiti halinde, bu tespite ilişkin gerekçeli müfettiş raporu işverenlere tebliğ edilir. Bu rapora karşı tebliğ tarihinden itibaren altı işgünü içinde işverenlerce yetkili iş mahkemesine itiraz edilebilir. İtiraz üzerine verilen kararlar kesindir. Rapora altı iş günü içinde itiraz edilmemiş veya mahkeme muvazaalı işlemin tespitini onamış ise tescil işlemi iptal edilir ve alt işverenin işçileri başlangıçtan itibaren asıl işverenin işçileri sayılır.” hükmünü içermektedir.
Kanun’un açık hükmü karşısında mahkemenin 4857 sayılı Kanun’un 3/2. maddesi çerçevesinde düzenlenen iş müfettiş raporuna karşı yapılan itiraz üzerine verdiği kararın kesin olduğu anlaşıldığından davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Mahkemenin itiraz üzerine verdiği karar 4857 sayılı Kanun’un 3/2. maddesi uyarınca kesin olduğundan davalı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, 02/09/2014 gününde oy birliği ile karar verildi