YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/18260
KARAR NO : 2014/28068
KARAR TARİHİ : 16.10.2014
MAHKEMESİ : Edirne İş Mahkemesi
TARİHİ : 16/04/2014
NUMARASI : 2013/283-2014/240
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 15.06.2007-23.08.2010 tarihleri arasında çalıştığını, iş şartlarının ağırlaşması sebebiyle işten ayrıldığını, davalı işyerinde çalıştığı süre boyunca yapmış olduğu fazla mesailerin ücretlerinin ödenmediğini belirterek kıdem, ihbar tazminatları ile fazla mesai, ulusal bayram genel tatil, ücret ve yıllık izin alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının haklı sebeple iş sözleşmesini feshettiği, kıdem tazminatına hak kazandığı, fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil, ücret ve yıllık izin alacakları olduğunu ispatladığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verildiği, davalı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce yapılan incelemede davacının fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil talepleri hakkında verilen kararın taraf şahitlerinin beyanları arasında günlük çalışma süreleri ve ulusal bayram genel tatillerde çalışma yapılıp yapılmadığı hususlarında çelişki bulunduğu, bu çelişkinin giderilmesine yönelik olarak bozulmasına karar verilmesi üzerine mahkemece bozma ilamına uyularak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1.Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu ve ulusal bayram genel tatil günleri çalışma karşılığı ücret alacaklarının hesabı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Mahkemece bozma ilamına uyulması sonrası alınan bilirkişi raporunda, davalı şahit beyanlarına göre davacının haftanın altı günü, 08:30-18:00 saatleri arasında bir saat ara dinlenmesi ile çalıştığı kabul edildiği belirtilmiş olmasına rağmen, günde sekizbuçuk saat çalışma yerine dokuzbuçuk saat çalışma üzerinden hesaplama yapılarak haftada oniki saat fazla çalışma yaptığı tespit edilmiş ise de, davacının günde sekizbuçuk saat, haftada toplam ellibir saat çalışma yaptığı, buna göre haftalık kırk beş saati aşan çalışmasının altı saat olduğu dosya içeriğinden anlaşılmaktadır. Davacının haftada altı saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması isabetli olmamıştır.
Somut olayda, davacı dava dilekçesinde ulusal bayram genel tatil alacağı için 100,00 TL talep etmiş, ıslah dilekçesinde ulusal bayram genel tatil alacağı açısından talebini arttırmamıştır. Mahkemece bozma öncesi kararda bu husus gözetilerek, ulusal bayram genel tatil alacağı açısından 100,00 TL’ye hükmedilmiş olmasına rağmen, bozma sonrası verilen 16.04.2014 tarihli kararda bu durum dikkate alınmaksızın ulusal bayram genel tatil alacağı açısından 289,00 TL’ye hükmedilmesi hatalıdır.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 16.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.