Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/17755 E. 2015/30825 K. 12.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/17755
KARAR NO : 2015/30825
KARAR TARİHİ : 12.11.2015

Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : Ankara 14. İş Mahkemesi
TARİHİ : 19/03/2014
NUMARASI : 2012/962-2014/194

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ücret, prim, harcırah, yıllık izin, fazla mesai ücreti, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş ve davacı avukatı tarafından duruşma talep edilmiş ise de; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini belirterek kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Hüküm altına alınan yıllık izin ücreti alacağına kanuni faiz oranı yerine, bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiz işletilmesine karar verilmesi hatalı olup bozma sebebidir.
Ancak belirtilen bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan mahkeme kararının hüküm kısmının 3. fıkrasında yer alan “1.590,43 TL yıllık izin ücreti, 1.600,00 TL ücret alacağı, 2.125,70 TL brüt fazla mesai ücreti ve 2.378,00 TL brüt prim alacağının temerrüt tarihi olan 12.05.2012 tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek faiziyle davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin taleplerin ayrı ayrı REDDİNE,” sözcüğünün silinerek yerine; “1.590,43 TL yıllık izin ücreti alacağının temerrüt tarihi olan 12.05.2015 tarihinden itibaren kanuni faiziyle davalıdan alınarak davacıya verilmesine, 1.600,00 TL ücret alacağı, 2.125,70 TL brüt fazla mesai ücreti ve 2.378,00 TL brüt prim alacağının temerrüt tarihi olan 12.05.2012 tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek faiziyle davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin taleplerin ayrı ayrı REDDİNE,” sözcüklerinin yazılarak hükmün bu düzeltilmiş şekli ile