YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/17519
KARAR NO : 2014/23513
KARAR TARİHİ : 10.09.2014

MAHKEMESİ : Ankara 19. İş Mahkemesi
TARİHİ : 02/05/2012
NUMARASI : 2009/1341-2012/422

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin 10.02.2006-16.10.2009 tarihleri arasında davalı şirkette şef olarak çalıştığını, emekli olarak işyerinden ayrıldığını, iş sözleşmesine göre 2007 yılının Ocak ayında maaşlardaki artış oranını belirleyip ödenmesi gerektiğini, halbuki kamu personeline 2007 yılı 1.altı ayı artış oranı esas alınarak zam yapıldığını, yeniden değerlendirmenin olmadığını, şirket performansına görede zam oranının belirleneceğinin belirtilmiş olmasına rağmen performansla ilgili bir maaş artışınında olmadığını ileri sürerek 2007, 2008 ve 2009 yıllarına ilişkin uygulanması gereken zam oranlarının uygulanmamasından kaynaklı fark ücret alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının taleplerinde haksız olduğunu beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında davacının fark ücret alacaklarına hak kazanıp kazanmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacının uyuşmazlığa konu tarihlerde, davalıya ait işyerinde 1. tip iş sözleşmesiyle kapsam dışı personel olarak çalıştığı dosya içeriğiyle sabittir.
Davacı tarafça, iş sözleşmesinin 7. maddesi hükmüne, eşit işlem borcuna aykırılık iddiasına ve iş mevzuatına tabi kapsam dışı olan personelin ücret ve fazla çalışma esasları başlıklı yazılı işyeri uygulamasının 4. maddesine dayanılarak, işverenin aylık ücret miktarına 2007 yılından itibaren uygulaması gereken artış oranlarını uygulamadığı iddia edilmiştir.
Davalıya ait işyerinde 31.08.2000 tarihinde yürürlüğe giren kapsam dışı personel yönetmeliğinin 75/E. maddesinde “İş kolunda geçerli olan toplu iş sözleşmesi ile kapsam içi işçilere verilen ücret zammı oranı ve dönemleri personel ücretlerine aynen yansıtılır. Genel Müdürün teklifi ve Yönetim Kurulunun kararı ile yansıtılan ücret zammı oranının üzerine artış yapılabilir”hükmü düzenlenmiştir.
Yine, 31.08.2000 tarihinde yürürlüğe giren “Türk Telekomünikasyon A.Ş. iş mevzuatına tabi (kapsam dışı) olan personelin ücret ve fazla çalışma esasları” başlıklı uygulamanın 4. maddesinde de, yönetmeliğe uygun şekilde ” İş kolunda geçerli olan toplu iş sözleşmesi ile kapsam içi işçilere verilen ücret zammı oranı ve dönemleri personel ücretlerine aynen yansıtılır. Genel Müdürün teklifi ve Yönetim Kurulunun kararı ile yansıtılan ücret zammı oranının üzerine artış yapılabilir” hükmü kabul edilmiştir.
Yukarıda açıklanan yazılı işyeri uygulamalarının yürürlükte bulunduğu dönemle sınırlı olmak üzere, kapsam içi işçilerin iş kolunda geçerli toplu iş sözleşmesinde düzenlenen ücret zammı oranlarının kapsam dışı personele de uygulanması gerektiği açıktır.
Sözkonusu yönetmeliğin ve esasların yürürlüğünün sona erdiği dönem ise 4857 sayılı İş Kanunu’nun 22. maddesi hükmü esas alınarak belirlenmelidir.
Davalı işveren yönetim kurulunun 01.07.2008 tarihinde kabul ettiği “İnsan kaynakları çalışma esasları” başlıklı yazılı uygulamayla, önceki yönetmelik ve esasların yürürlükten kaldırıldığı kabul edilmiş, ücret artışlarına ilişkin bir artış oranı ya da dönemi belirlenmemiştir.
Davalı vekilince dosyaya bir sureti sunulan, davalı şirket yönetim kurulu tarafından 01.07.2008 tarihinde kabul edilen “Türk Telekomünikasyon A.Ş. İnsan Kaynakları Çalışma Esasları” başlıklı düzenlemenin, davacı işçiye tebliğ edilip edilmediği ve işçinin yazılı onayının alınıp alınmadığı belli değildir. Öncelikle bu hususta araştırma yapılarak davalı şirket yönetim kurulu tarafından 01.07.2008 tarihinde kabul edilen “Türk Telekomünikasyon A.Ş. İnsan Kaynakları Çalışma Esasları” başlıklı düzenlemenin, davacı işçiye tebliğ edilip edilmediğinin ve işçinin yazılı onayının alınıp alınmadığı davalı işverenden sorularak ve varsa işçiye tebliğ edildiğine ve işçiden yazılı onayının alındığına ilişkin belgelerin istenilmesi alınacak cevaba göre değerlendirme yapılması gereklidir. Davacı işçi tarafından yazılı onay verildiğine dair belge sunulmadığı takdirde davacının emekli olarak işyerinden ayrıldığı tarih olan 16.10.2009 tarihinde davacı işçi bakımından yürürlüğe girdiği, bu suretle önceki düzenlemelerin yürürlükte kalktığı kabul edilmelidir.
Yukarıda yapılan açıklamalar ışığında varılan neticede, talep de nazara alınarak, 01.01.2007 tarihinden davalı şirket yönetim kurulu tarafından 01.07.2008 tarihinde kabul edilen “Türk Telekomünikasyon A.Ş. İnsan Kaynakları Çalışma Esasları” başlıklı düzenlemenin varsa davacıya tebliğ edildiği tarihe kadar yürürlükte bulunan toplu iş sözleşmeleriyle kapsam içi işçilere uygulanan ücret artış oranlarından, davacının yararlanması gerektiği sonucuna varılmaktadır. Tespit edilecek döneme göre davacının aylık ücretine uygulanan artış oranları ve toplu iş sözleşmesi uyarınca uygulanması gereken artış oranları karşılaştırılmalı, varsa aradaki fark artış oranı belirlenmelidir. Neticeye göre dava konusu aylık ücret alacakları bir değerlendirmeye tabi tutularak sonuca gidilmelidir.
Yukarıda yazılı sebeplerden eksik inceleme ve hatalı değerlendirmeyle karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.