YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/17374
KARAR NO : 2015/30050
KARAR TARİHİ : 03.11.2015

MAHKEMESİ : Sivas 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 09/05/2014
NUMARASI : 2013/764-2014/189

DAVA : Davacı, ek ödeme ve denge tazminatı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, davalı kurumun özelleştirme kapsamına alınması üzerine, 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanunu’nun ek 29 ve 4046 sayılı Kanun’un 22. maddeleri uyarınca 18.03.2010 tarihinde kurumla ilişkisinin kesilerek Sivas Cumhuriyet Üniversitesinde görevlendirilmiş olduğunu, davalı şirketin müvekkilini çalıştırırken kanuni düzenlemelerde yer verilen ek ödemeyi vermediğini, davalının maaş nakil ilmuhaberinde de bu hakkını göstermemiş olduğunu belirterek 21.03.2006’dan 18.03.2010 tarihleri arasında hak etmiş olupta kendisine ödenmeyen ek ödeme ve denge tazminatları alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı, davanın husumet yönünden reddi gerektiğini, davanın kanuni koşullarının oluşmadığını, davacının kurumları ile ilişiğinin kalmadığından davayı şu anda çalışmış olduğu kuruma yöneltmesi gerektiğini beyan ederek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece, bilirkişi raporunda belirtilen miktarlar üzerinden davanın kabulüne karar verildiği görülmüştür. Ancak, davacının maaşına esas olmak üzere bildirilen net ücrete 2010 yılı tekniker ünvanları için belirlenen ek ödeme oranlarının eklenmesi gerektiğinin tespiti şeklinde hüküm kurulduğu anlaşılmış ise de; hüküm fıkrasının belirsizlik içerdiği anlaşılmıştır. Hüküm fıkrasında, davacının 2010 yılı Mart maaşına esas olmak üzere; yeni maaş nakil il muhaberine eklenmesi gereken 368,03 TL’lik ek ödeme miktarının açık olarak belirtilmemesi hatalı olmuştur. Bu durum bozma sebebi ise de, yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararda hüküm fıkrasında 1. bendinin çıkarılarak; yerine “Davacının maaşına esas olmak üzere bildirilen net ücrete 2010 yılı tekniker ünvanları için belirlenen ek ödeme oranlarının eklenmesi gerektiğinin tespiti ile,
Yeni maaş nakil ilmuhaberinin, net ücrete 368,03 TL ek ödemenin eklenerek yeniden düzenlenmesi gerektiğinin tespitine,
9.183,96 TL ek ödemeler tutarının ıslah ile arttırılan kısımları için ıslah tarihinden, kalan miktarlar için ise dava tarihinden itibaren işleyecek kanuni faiz ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” fıkrasının yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 03.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.