YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/17225
KARAR NO : 2014/23794
KARAR TARİHİ : 15.09.2014
MAHKEMESİ : İzmir 10. İş Mahkemesi
TARİHİ : 12/03/2014
NUMARASI : 2013/416-2014/105
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 19.01.2002-31.01.2011 tarihleri arasında çalıştığını, emekli olması sebebiyle işten ayrıldığını, davalı işyerinde çalıştığı süre boyunca yapmış olduğu fazla mesailerin ücretlerinin ödenmediğini belirterek bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacı ile davalı banka arasında imzalanan hizmet sözleşmesinin 2. maddesi gereğince aylık ücretinin fazla mesai ücreti de içinde olacak şekilde belirlendiğini, ayrıca davacının davalı bankayı ibra ettiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının fazla çalışma alacağı olduğunu ispatladığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verildiği, Dairemizce yapılan incelemede davacının fazla mesai talebi hakkında verilen kararın taraf şahitlerinin beyanları arasında günlük çalışma süreleri bakımından çelişki bulunduğu, bu çelişkinin giderilmesi için bankacılık işlerinde uzman bir bilirkişi aracılığı ile işyerinde keşif de yapılarak davacının yaptığı işlerden oluşan günlük ve haftalık iş hacminin fazla mesai gerektirip gerektirmediği, işlerinin günlük çalışma süresinde bitirilip bitirilmediği ve bundan sonra yıllık iki yüz yetmiş saati aşan çalışma olup olmadığı hususlarının açıklığa kavuşturulması ve hesaplanan fazla mesai ücretinden takdiri indirim yapılmasına yönelik olarak bozulmasına karar verilmesi üzerine mahkemece bozma ilamına uyularak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davacı ve davalı vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Davacı işçinin davalı bankada müşteri ilişkileri yönetmeni olarak çalıştığı ve iş sözleşmesinin davacı işçinin emekliliği sebebiyle sona erdirildiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece bozma ilamına uyulması sonrası yapılan keşif ve alınan bilirkişi raporuna göre şahit beyanları ve davalının ibraz ettiği alarm kayıtlarına değerlendirilerek davalı işyerinde ara dinlenmeler sonrası davacının haftanın beş günü, günde birbuçuk saat fazla çalışma yaptığı ve buna göre davacının yıllık ikiyüzyetmiş saati aşan fazla çalışmasının bulunduğu tespit edilmiştir.
Taraflarca söz konusu rapora itiraz edilmesi üzerine alınan ve hükme esas teşkil eden bilirkişi raporuna göre ise davacının davalı işyerinde ara dinlenmeler sonrası haftanın beş günü, günde iki saat fazla çalışma yaptığı ve davacının yıllık ikiyüzyetmiş saati aşan fazla çalışmasının haftada beş saat olduğu kabulüne göre hesaplama yapılmıştır.
Tüm dosya kapsamında fazla çalışma hesabına esas teşkil eden şahit beyanları, alarm kayıtları 25.09.2013 tarihinde işyerinde yapılan keşif ve alınan bilirkişi raporları birlikte değerlendirildiğinde davacının haftanın beş günü 08:30-20:00 saatleri arası bir saat ara dinlenme sonrası haftada elli iki buçuk saat çalıştığı ve haftalık kırk beş saati aşan çalışmasının yedi buçuk saat olduğu anlaşılmıştır. Davacının fazla mesai ücretinin, haftada yedi buçuk saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek yıllık ikiyüzyetmiş saati aşan kısmına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması isabetli olmamıştır.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 15.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.