YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/17109
KARAR NO : 2015/30287
KARAR TARİHİ : 05.11.2015

Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : Eskişehir 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 27/02/2014
NUMARASI : 2012/767-2014/128

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla mesai, asgari geçim indirimi, ücret, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı Ptt Genel Müdürlüğü, G. Limited Şirketi ve Ö. Limited Şirketi avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, alt işverenler nezdinde posta dağıtım elemanı olarak çalıştığını, iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, yıllık izin, ücret, asgari geçim indirimi, fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil ücret alacaklarının ödenmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalılardan Ptt Genel Müdürlüğü, G. Limited Şirketi ve Ö. Limited Şirketi vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-4857 sayılı İş Kanunu’nun 120. maddesi uyarınca yürürlüğü devam eden mülga 1475 sayılı İş Kanunu’nun 14/2. maddesi hükmü, 4857 sayılı Kanun’un 6. maddesinde belirtilen iş yeri devrini de içine alan geniş bir düzenleme olarak değerlendirilebilir. Gerçekten maddede iş yerlerini devir veya intikalinden söz edildikten sonra “yahut herhangi bir suretle bir işverenden başka bir işverene geçmesi veya başka bir yere nakli” denilmek suretiyle uygulama alanı 4857 sayılı Kanun’un 6. maddesine göre daha geniş biçimde çizilmiştir. O halde kıdem tazminatı açısından asıl işveren alt işveren ilişkisinin sona ermesinin ardından iş yerinden ayrılan alt işveren ile daha sonra aynı işi alan alt işveren arasında hukuki veya fiili bir bağlantı olsun ya da olmasın kıdem tazminatı açısından önceki işverenin devir tarihindeki ücret ve kendi dönemi ile sınırlı sorumluluğu, son alt işverenin ise tüm dönemden sorumluluğu kabul edilmelidir.
Sonuç olarak, tarafların fesih konusunda irade açıklamaları veya fesih işlemi yerine geçecek işlemleri olmadığı sürece, işçinin asıl işverenden alınan iş kapsamında ve değişen alt işverenlere ait iş yerinde ara vermeden çalışması halinde iş yeri devri kurallarına göre çözüme gidilmesi yerinde olur. Bu durumda değişen alt işverenler işçinin iş sözleşmesini ve doğmuş bulunan işçilik haklarını devralmış sayılır. Asıl işveren tüm hizmet süresine göre kıdem tazminatı alacağından; devreden alt işveren ise kendi çalıştırdığı dönem ve ücret seviyesine göre belirlenecek kıdem tazminatından sorumludur.
Somut olayda, alt işverenler nezdinde posta dağıtım elemanı olarak çalışan davacı, en son G. Limited Şirketinde çalışırken iş sözleşmesini feshetmiştir. Söz konusu şirket haricindeki davalı Ö. Limited Şirketi son alt işveren olmadığından, kıdem tazminatından sadece kendi dönemi için sorumludur.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Temyiz konusu kararın hüküm fıkrasında yer alan “Net 3.608,43 TL kıdem tazminatının aktin feshi tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin silinerek yerine
“Net 3.608,43 TL kıdem tazminatının aktin feshi tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek faizi ile davalılardan (davalı Ö. Limited Şirketi’ nin sorumluluğunun 449,96 TL tutarı ile sınırlı olmak üzere) müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılarak hükmün bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 05.11.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.