Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/16614 E. 2014/23470 K. 10.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/16614
KARAR NO : 2014/23470
KARAR TARİHİ : 10.09.2014

MAHKEMESİ : İstanbul 10. İş Mahkemesi
TARİHİ : 13/02/2014
NUMARASI : 2013/27-2014/124

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 09.09.1977 yılında Türkiye D.. İşletmeleri A.Ş.’de işe başladığını, 1977-1990 yılları arasında “silici”, 1991-1994 yılları arasında “yağcı” ve 1994 yılından emekli olduğu 14.05.2005 yılına kadar da “gemi makinaları zabiti-çarkçıbaşı” (gemi adamı) olarak görev yaptığını, işe girişinden itibaren gerek yurtiçi gerek yurtdışı uzak yol gemilerinde bir ay yıllık izin kullanıp onbir ay süreyle haftada yedi gün, günde sekiz saatten az olmamak üzere fiilen çalıştığını, hafta tatili gününde de normal mesai günü gibi sekiz saat çalıştığını, bu çalışma şekline göre bir günlük ücretli izin bedeli ve hafta tatilinde çalıştığı için % 50 zamlı yani birbuçuk günlük ücret olmak üzere toplam ikibuçuk günlük (8+8+4=20 saatlik) ücret ödenmesi gerekirken bugüne kadar yalnızca haftada sekiz saat üzerinden fazla mesai ücreti verildiğini, neticede müvekkile çalışmaya başladığı günden bu yana haftada birbuçuk günlük ücretinin eksik ödendiğini, müvekkilinin görevi gereği genel tatil günlerinde de ücretli izin haklarını kullanamadığını, bu çalışmasının karşılığı olan günlük ücretin iki katı tutarındaki ücretlerin kendisine ödenmediğini, toplu iş sözleşmesine göre yıllık otuz gün ücretli izin hakkı bulunduğunu, 4857 sayılı İş Kanunu gereği hafta tatili günlerinin yıllık izinden mahsup edilemeyeceğini, müvekkilin yıllık izinlerinde haftanın yedi gününün yıllık izin süresi içinde sayılarak her yıl 4-5 gün eksik izin kullandırıldığını, ayrıca yılda üç maaş tutarında verilen ikramiyelerin otuz gün üzerinden verilmesi gerekirken yirmialtı gün üzerinden verildiğini, böylece her yıl oniki günlük eksik ikramiye ödendiğini iddia ederek fazla çalışma ve hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti, eksik ödenen yıllık izin ücreti ve eksik ödenen ikramiye alacağının faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının gemi adamı olduğunu, gemi adamlarının iş sözleşmesinden doğan alacaklarının bir yıllık zamanaşımına tabi olduğunu ve davacının
alacaklarının zamanaşımına uğradığını, 854 sayılı Deniz İş Kanunu’na göre fazla çalışma ücretinin % 25 zamlı ödeneceğini, bu sebeple öncelikle % 50 zamlı ücret talebinin reddinin gerektiğini, davacının aylık fazla çalışma süreleri için ödenmesi gereken ücretinin toplu iş sözleşmesinin 116. maddesi ve 854 sayılı Kanun’un ilgili maddesine göre her ay muntazam olarak ödendiğini, bu ödemeler esnasında ya da sonrasında davacının ödemelere ilişkin bir itirazının bulunmadığını, hafta tatili ücretlerinin ödenmediği iddiasının da asılsız olduğunu, şirketin kamu kuruluşu olması sebebiyle böyle bir işlemin yapılmasına imkan olmadığını, davacının ücretinin maktu aylık ücret esasına göre toplu iş sözleşmesinin 107. maddesi uyarınca tespit edildiğini, toplu iş sözleşmesinin 113. maddesi ve 854 sayılı Kanun’un 42. maddesi çerçevesinde maktu aylık dışında gemi adamlarına hiçbir iş karşılığı olmaksızın aylık hafta tatili sayısı göz önüne alınarak ayrıca bir aylık kök ücretin 1/26’sı tutarında hafta tatili ücreti ödendiğini, genel tatil ücretlerinin de aynı şekilde ödendiğini, yıllık izinlerin toplu iş sözleşmesi ve kanuna uygun olarak otuz takvim günü üzerinden kullandırıldığını, ikramiyenin de eksiksiz ödendiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin hafta tatili ve genel tatil çalışması ücret alacağı olduğu, bakiye ikramiye ve bakiye yıllık izin ücreti alacağının ise bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin hafta tatili ve genel tatil çalışması ücretlerinin ödenip ödenmediği hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Dairemizce ilk derece mahkemesi tarafından daha önce verilen karar; “…Davacının hafta tatili ile genel tatil çalışmalarını kanıtladığı anlaşılmaktadır. Diğer taraftan dosyaya ibraz edilen fazla çalışma bordroları ve normal ücret bordrolarında hafta tatili ile genel tatil çalışması ücret tahakkuklarının da bulunduğu görülmektedir. Şu halde önem arz eden husus, söz konusu tahakkukların gereğinin işverence yerine getirilip işçiye hafta tatili ile genel tatil çalışmalarının karşılığı olan ücretlerin ödenip ödenmediğidir. Bu noktada mahkemece, belirtilen ödemelerin yapılıp yapılmadığının gerek banka kayıtları gerekse varsa ücret ödeme defteri itibariyle araştırılması ve sonucuna göre davacının hafta tatili ile genel tatil ücretleri taleplerinin hüküm altına alınması gerekirken eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir” denilerek bozulmuştur.
Görüldüğü gibi bozma kararında bordrolara itibar edildiği açıkça ifade edilmiş ve bordro karşılıklarının ödenip ödenmediğinin araştırılması istenmiştir. Bu itibarla bordro karşılıklarının ödendiğinin tespiti halinde davanın reddi yönünde hüküm kurulması gerekeceği açıktır. Dosya kapsamında bordrolar ve bunların karşılıklarının ödendiğine dair bilgiler içeren banka kayıtları bulunmaktadır. Ancak ödemeye ilişkin inceleme ve değerlendirme yapılarak varsa bakiye alacağa hükmedilmesi gerekirken bu yapılmamıştır. Şu halde ödemeler ve bordroların uyuşup uyuşmadığı teker teker değerlendirilerek davacının talep dönemime ilişkin alacağı olup olmadığı belirlenmelidir. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 10.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.