Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/16504 E. 2014/23623 K. 11.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/16504
KARAR NO : 2014/23623
KARAR TARİHİ : 11.09.2014

MAHKEMESİ : İzmir 7. İş Mahkemesi
TARİHİ : 07/05/2014
NUMARASI : 2013/375-2014/238

Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı – karşı davalı, devremülk satışı yapmak üzere iş sözleşmesi imzaladığını, on adet devremülk sattıktan sonra devremülk satış projesinin iptal edilerek konut satışına dönüştüğünü, kış aylarında işlerin yavaşlaması üzerine davalı – karşı davacı tarafından tahsis edilen aracın geri alındığını, iş sözleşmesinin haksız şekilde feshedildiğini, ihtarname ile işe devam etmek istediklerini aksi durumda kanuni haklarının ödenmesini istediğini ileri sürerek ihbar tazminatı ile iş sözleşmesi sebebi ile bakiye kalan ücret alacağı, ödenmeyen şubat ayı ücret alacağı, fazla çalışma, prim alacağı, hafta ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı – karşı davacı, Gümüldür’de bulunan kırk adet gayrimenkulün devremülk olarak pazarlanması için çeşitli kişi ve kurumlar ile görüşme yapıldığını, davacı ve dava dışı Ö.. Ö..’ün şirkete ait gayrimenkulleri bir iki ayda satabileceklerini belirtmeleri üzerine iş sözleşmesi imzalandığını, üç ay süren çalışma sonucu 8-10 kişiye satış yapabildiklerini, devremülk olarak pazarlamadan vazgiçilerek daire olarak satmayı taahhüt ettiklerini ancak görevlerini savsakladıkları gibi taahhütleri yerine getirmediklerini, 09.02.2010-11.02.2010 arası üç gün devamsızlık yapmaları sebebi ile haklı sebeple iş sözleşmelerinin feshedildiğini savunarak, davanın reddini istemiş, davacının sır saklama yükümünü ihlal ettiği gerekçesi ile karşı dava açarak 50.000,00 Euro tazminat talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece verilen kısmen kabul kararı Dairemizce davalının sunduğu 6.000,00 TL ödeme belgesinin davacı isticvap edilerek değerlendirilmesi ve cezai şarta bağlı alacaktan mahsup edilmesi 6098 sayılı Kanun’un 182/ son fıkra gereği değerlendirilme yapılması gerektiği yönünden bozulmuştur.
Bozma ilamına uyan mahkemece davacı isticvap edilerek 6.000,00 TL mahsup edilen alacağın, 6098 sayılı Kanun’un 182/ son fıkra gereği 1/3’ü tenkis edilmek sureti ile karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar avukatları temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında uyuşmazlık konusu davacı ile davalı arasında imzalanan iş sözleşmesinin 17. maddesine göre ödenmeyen prim alacağıdır.
Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 04.02.1959 gün ve 1957/13 esas, 1959/5 karar ve 09.05.1960 gün ve 1960/21 esas, 1960/9 sayılı kararlarında açıklandığı üzere Yargıtay’ca maddi hata sonucu verilen bir karara mahkemece uyulmasına karar verilmesi halinde dahi usulü kazanılmış hak oluşmaz ve Yargıtay’ın hatalı bozma kararından dönülmesi mümkündür.
Dairemizce 2012/6197 esas ve 2012/30036 karar sayılı 28.12.2012 tarihli bozma ilamında prim alacağı sehven cezai şart olarak nitelendirilmiş ve 6098 sayılı Kanun’un 182/ son fıkra gereği değerlendirilme yapılması gerektiği belirtilmiştir. Bilirkişi raporunda hesaplanan 16.750,00 TL alacak prim alacağı olduğundan tenkis yapılamaz. Belirtilen sebepten ötürü Dairemiz 2012/6197 esas ve 2012/30036 karar sayılı 28.12.2012 tarihli bozma ilamı maddi hataya dayanmaktadır.
Somut olayda mahkemece davalının ödeme savunmasının değerlendirilmesi için isticvap edilen davacı 6.000,00 TL ödeme yapıldığını, yarısının kendisine yarısının ise birlikte çalıştığı dava dışı Ö.. Ö..’e ait olduğunu beyan etmiştir. Hal böyle olunca Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/24824 esas sayılı emsal kararı da dikkate alınarak mahkemece yapılması gereken iş; bilirkişi raporunda hesaplanan 16.750,00 TL prim alacağından 6.000,00 TL yerine 3.000,00 TL mahsup etmek sureti ile karar vermekten ibarettir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 11.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.