Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/1650 E. 2014/2765 K. 18.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/1650
KARAR NO : 2014/2765
KARAR TARİHİ : 18.02.2014

MAHKEMESİ : Kırıkkale 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 02/05/2013
NUMARASI : 2012/826-2013/204

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:

Davacı vekili, müvekkilinin işe giriş tarihinden itibaren davalı Karayolları Genel Müdürlüğünün işçisi olmasına rağmen, muvazaalı asıl işveren–alt işveren ilişkisi çerçevesinde yüklenici firmalara bağlı olarak çalıştırıldığını, l7.02.2011 tarihinde sendika üyesi olduğunu ve sendika üyeliğinin ilgili sendika tarafından davalıya bildirildiğini, işyerinde uygulanmakta olan toplu iş sözleşmesinden yararlanma talebinin davalı tarafça reddedilmesi üzerine açmış olduğu dava sonucunda, işe giriş tarihinden itibaren davalı Karayolları Genel Müdürlüğünün işçisi olduğu ve sendika üyeliğinin Karayolları Genel Müdürlüğüne bildirildiği tarihten itibaren toplu iş sözleşmesinden faydalanması gerektiğinin tespitine karar verildiğini, ilgili kararın Yargıtay 9. Hukuk Dairesi tarafından onanarak kesinleştiğini, ileri fark ücret alacakları, ilave tediye alacağı ve bir kısım toplu iş sözleşmesinde kaynaklanan sosyal yardım bedellerinin tahsilini istemiştir.

Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, müvekkili Karayolları Genel Müdürlüğü ile yüklenici firmalar arasındaki asıl işveren-alt işveren ilişkisinin muvazaalı olarak kabul edilmeyeceğini savunarak, davanın reddini istemiştir.

Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliler ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.

Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir .
2- Somut uyuşmazlıkta, mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, uyuşmazlık konusu dönem olan 2011 ve 2012 yıllarında davacıya yemek bedeli ödenmediği kabul edilerek, 14. Dönem Toplu İş Sözleşmesinin 76. maddesindeki düzenlemede belirtilen yemek bedelinin tamamı hesaplanmıştır. Davalı vekili bilirkişi raporuna itiraz dilekçesinde, davacıya 2011 yılında günlük 5,00 TL, 2012 yılında ise günlük 6,00 TL yemek bedeli ödendiğini ileri sürmektedir.
Davalının bu itirazı yönünden ücret bordroları denetlenmeli ve davacıya ilgili dönemde yemek bedeli ödenmiş ise toplu iş sözleşmesi gereğince hak kazandığı yemek bedelinden yapılan ödeme miktarı mahsup edilerek varsa bakiye miktar üzerinden karar verilmelidir. Bu hususun dikkate alınmaması ve eksik incelemeye dayalı hazırlanan bilirkişi raporu doğrultusunda karar verilmesi isabetsizdir.

Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 18.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.