YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/16333
KARAR NO : 2014/17482
KARAR TARİHİ : 17.06.2014
MAHKEMESİ : Bursa 6. İş Mahkemesi
TARİHİ : 12/03/2014
NUMARASI : 2013/3-2014/94
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı davalıya ait işyerinde şoför olarak çalıştığı sırada yaptığı fazla çalışma ücretinin ödenmediği iddiası ile alacak isteğinde bulunmuştur. Davalı işveren, davacıya fazla çalıştığını iddia ettiği dönemler için geçici görev yolluğu ödendiğini, davacının fazla mesai yapmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece isteğin kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemece, bozma ilamı usul ve kanuna uygun bulunduğundan uyulmasına karar verilmiştir. Yapılan yargılama sonucunda toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm davalı tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı noktasında toplanmaktadır.
Dosya içeriğine göre dava konusu işyerinde şoför olarak çalışan davacının taşıt talep ve görev emri formları ile değişik tarihlerde göreve çıktığı, bu görev nedeni ile davacıya geçici görev yolluğunun düzenli olarak ödendiği anlaşılmaktadır. Davacı gibi şoför olarak çalışan işçilerin geçici görev yolluğuna hak kazanacak şekilde görevlendirildikleri durumlarda kural olarak fazla mesai alacağı talep hakkı bulunmamaktadır. Taşıt görev emir formları fazla mesai yapıldığını göstermediği gibi, davacı tarafından dinlenen tanıklar da bu konuda kesin ve açık bir beyanda bulunmamışlardır. Öte yandan, bu dönem için geçici görev yolluğu ödenmiş olup, davacı çalıştığı dönem içinde fazla mesai alacağı konusunda herhangi bir talepte bulunmamış, aylık ücretlerini de ihtirazi kayıtsız almış bulunmaktadır. Mevcut olgulara göre davacı işçinin fazla mesai alacağına ilişkin isteğinin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmiş olması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.