Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/15943 E. 2014/27896 K. 15.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/15943
KARAR NO : 2014/27896
KARAR TARİHİ : 15.10.2014

MAHKEMESİ : Kırıkkale 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 21/03/2013
NUMARASI : 2012/403-2013/90

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, Kırıkkale Belediye Başkanlığında 1986 yılında beri işçi olarak çalışmakta iken kanuni düzenleme sonucunda İl Milli Eğitim Müdürlüğüne gönderildiğini ve bir süre sonra emekli olduğunu, davacının sendika üyesi olup Toplu İş Sözleşmesinden yararlandırıldığını, davacının Kırıkkale Belediyesinde çalıştığı dönemde yıllık izinlerinin çoğunun kullandırılmadığını belirterek yıllık izin alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, açılan davayı kabul etmediklerini, taleplerin zamanaşımına uğradığını, 6111 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu gereğince davacının belediye başkanlığı nezdindeki çalışmalarından kurumun sorumlu tutulamayacağını, buna rağmen davacıya 21.10.2011 tarihinde 5.277,34 TL yıllık izin ücreti ödendiğini, davanın konusuz kaldığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının hak kazandığı yıllık izin sürelerinin belirlenmesi noktasında toplanmaktadır.
1-Davacı yıllık izin alacağı talebinde bulunmuştur. Dosya kapsamından davacının 1986 yılından 10.01.2008 tarihine kadar geçici işçi olarak Kırıkkale belediyesinde çalıştığı, bu tarihte kadroya atandığı anlaşılmaktadır. Davacının yıllık izin alacağının hesaplanmasında geçici işçi olarak çalıştığı dönemde çalışılan fiili süreler toplanmalı ve toplama göre hakettiği yıllık izin süresinin belirlenmesi gereklidir.
2-Kabule görede davalı kurum harçtan muaf olmasına rağmen mahkemece aleyhine harca hükmedilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 15.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.