Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/15656 E. 2015/27604 K. 08.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/15656
KARAR NO : 2015/27604
KARAR TARİHİ : 08.10.2015

MAHKEMESİ : Van 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 27/03/2014
NUMARASI : 2012/469-2014/214

DAVA : Davacı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, zamanaşımı süresinin dolduğunu, davanın reddine karar verilmesini istemiştir
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir.
Dosya kapsamından, davacının 2009 yılına kadar şoför sonrasında ise su deposunda bekçisi olarak çalıştığı anlaşılmaktadır. Davacı tanıklarının beyanları dikkate alınarak 01.01.2009 öncesi dönemde fazla çalışma bulunmadığı yönündeki mahkeme kabulü yerindedir. Ancak sonraki dönem için hesaplama yapılırken 01.01.2009 öncesine ait puantajlara göre bir gün çalışma iki gün dinlenme kabul edilerek sonuca gidilmiştir. Oysa 01.01.2009 öncesine dair dosyaya sunulan puantajlar işçinin şoför olduğu döneme ait olup 01.01.2009’dan sonrasına ait dosyayda çalışma düzenini gösteren bir puantaj ve benzeri belge yoktur. Bu dönem için delil olarak sadece davacı tanık beyanları var ve onlarda bir gün çalışma üç gün dinlenme olduğunu bildirmişlerdir. Bu durumda 01.01.2009 sonrası dönemi için davacı tanık anlatımı dikkate alınarak varsa fazla mesai ücretinin belirlenmesi gerekir
3-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesinin 1. fıkrasında, hakimin tarafların talep sonuçları ile bağlı olduğu, talep edilenden fazla veya başka bir şeye hükmedemeyeceği açıkça belirtilmiştir. Somut olayda davacı dava ve 26.11.2013 tarihli ıslah dilekçesi ile toplam fazla çalışma ücretini 10.075,81 TL, ulusal bayram genel tatil ücretini de toplam 935,00 TL olarak talep ettiği halde mahkemece daha fazlasına hükemdilmiş olması hatalı olup bozma nedenidir
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 08.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.