YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/15618
KARAR NO : 2015/26557
KARAR TARİHİ : 05.10.2015

MAHKEMESİ : Sorgun 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 12/03/2014
NUMARASI : 2013/174-2014/104

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin iş sözleşmesinin davalı tarafından haksız olarak feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatları ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, zamanaşımı def’inde bulunmuş, davacının başka bir işyerinde iş bularak işten ayrıldığını, işçilik alacaklarının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir.
Dosya içeriğine göre; davacı ile aynı işyerinde çalışan davalı tanıklarının anlatımlarına göre davacının haftanın yedi günü çalışma yaptığı ispatlanmıştır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, fazla çalışmalara ilişkin olarak çıplak bir günlük ücretin %150 arttırılması suretiyle bu dönemlere ilişkin hesaplamalar yapılmış olup davacıya her çalışılan hafta tatili için bir günlük ücret ödenmesi gerektiği belirtilmiştir.
Dairemizin yerleşik içtihatlarına göre, hafta tatili ile fazla çalışma alacaklarının birlikte talep edilmesi halinde fazla çalışma alacağının altı günlük çalışma üzerinden hesaplanması, hafta tatili çalışma alacağı yönünden ise hafta tatilinde yedibuçuk saati aşan çalışma var ise bu sürenin fazla çalışma süresine dahil edilmesi gerekmektedir. Buna göre somut olayda, haftalık çalışmanın altı gün üzerinden yapıldığının kabulü ile fazla çalışma alacağının hesaplanması dosya içeriğine uygun düşecektir. Belirtilen hususta bilirkişiden ek rapor alınarak karar verilmesi gerektiğinden hükmün bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 05.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.